Joyce DiDonato
Ilustracja
Joyce DiDonato w Wigmore Hall (2017)
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1969
Prairie Village, Kansas, Stany Zjednoczone

Typ głosu

mezzosopran

Gatunki

opera

Zawód

solistka operowa

Aktywność

od 1999

Wydawnictwo

DGG, EMI, Hyperion Records, Naxos, Virgin Classics

Strona internetowa

Joyce DiDonato (ur. jako Joyce Flaherty 13 lutego 1969 w Prairie Village, stan Kansas, Stany Zjednoczone) – amerykańska śpiewaczka operowa, znana z partii w operach Händla, a także Mozarta i Rossiniego.

Laureatka Nagrody Grammy za rok 2012 w kategorii: Best Classical Vocal Solo.

Życiorys i kariera artystyczna

DiDonato studiowała technikę wokalną w Wichita State University. Po ukończeniu studiów w 1992 roku zainteresowała się karierą śpiewaczki operowej i wstąpiła na studia w Academy of Vocal Arts w Filadelfii, kształcąc się następnie w zespołach operowych w San Francisco, Santa Fe i Houston[1].

W 1995 roku, po ukończeniu studiów w Santa Fe Opera, DiDonato otrzymała nagrodę Outstanding Apprentice Artist. Po niej przyszły kolejne sukcesy: druga nagroda w Eleanor McCollum Competition w 1996 roku, okręgowa wygrana w Metropolitan Opera National Council Auditions (w 1996), Sullivan Award (w 1997), druga nagroda w Placido Domingo Operalia Competition (w 1998), pierwsze miejsce w Stewart Awards (w 1998)[2] i zwycięstwo w George London Competition w 1998 roku, po którym, w 1999 roku zadebiutowała na deskach Houston Grand Opera wykonując partię Kateriny Maslovy w Resurrection Toda Machovera. W roku 2000 zadebiutowała w La Scali śpiewając partię Angeliny w Kopciuszku Rossiniego, a w 2001 roku w Opéra Bastille w roli Rosiny w Cyruliku sewilskim Rossiniego. W 2002 roku DiDonato cieszyła się już międzynarodową sławą, stając się na początku XXI wieku jednym z najbardziej rozchwytywanych mezzosopranów koloraturowych. Jako mezzosopran koloraturowy największe sukcesy odnosiła w repertuarze barokowym, zwłaszcza w operach Händla, takich jak Alcina (partia Alciny), Ariodante (partia Ariodante), Hercules (partia Dejaniry), Il Floridante (partia Elmiry) i Giulio Cesare in Egitto (partia Sekstusa) i we włoskich operach w stylu bel canto. Jej występy zwracają uwagę ze względu na nieskazitelną czystość głosu, doskonałą technikę i wyraziste charakteryzacje. DiDonato jest w stanie zaprezentować zarówno potężny śpiew, jak w Alcinie Händla, jak i też lekkość i humor, jak w przypadku bohaterek komedii Rossiniego. DiDonato śpiewała również wiele partii w operach Mozarta, w tym partię Cherubina w Weselu Figara i partię Donny Elviry w Don Giovannim). Jej repertuar obejmuje z jednej strony dzieła Berlioza i Belliniego, a z drugiej – kompozytorów współczesnych, takich jak Michael Daugherty (rola Grace Kelly w Jackie O) i Jake Heggie (siostra Helen w Dead Man Walking). Artystka unikała natomiast dzieł Verdiego i Pucciniego[1].

DiDonato występuje na największych scenach operowych świata: Metropolitan Opera, Lyric Opera of Chicago, Houston Grand Opera, San Francisco Opera i Santa Fe Opera, a także na scenach Amsterdamu, Barcelony, Genewy, Londynu, Mediolanu, Monachium, Paryża, Tokio, Wiednia i Berlina, dając recitale i koncerty w londyńskiej Wigmore Hall, amsterdamskiej Concertgebouw, nowojorskich Carnegie Hall i New York Philharmonic, Cleveland Orchestra, San Francisco Symphony, Orchestre National de Paris i innych[3].

Nagrania

Wykaz nagrań na podstawie strony domowej artystki[4]:

  • 1997 – Jackie O The Opera
  • 2001 – Little Woman
  • 2002 – Machover: Resurrection
  • 2002 – Wolfgang Amadeus Mozart: The Last Concerto, 1791
  • 2003 – Mendelssohn: A Midsummer Night’s Dream
  • 2003 – Vivaldi: Sacred Music – 9
  • 2004 – Vivaldi: Sacred Music – 10
  • 2004 – Amor e gelosia (Patricia Ciofi/Joyce DiDonato)
  • 2004 – Berlioz: Benvenuto Cellini
  • 2005 – Rossini: La Cenenrentola
  • 2005 – Handel: Radamisto
  • 2006 – Joyce Di Donato: The Deepest Desire
  • 2006 – Joyce DiDonato – Songs by Fauré, Hahn and Head. Arias by Rossini and Handel
  • 2007 – Joyce Di Donato: ¡Pasión!
  • 2007 – Handel: Floridante
  • 2008 – OPERA: New Generation Great Duets
  • 2008 – Lamenti
  • 2009 – Handel: Opera Arias Furore: Joyce DiDonato
  • 2009 – Handel: Alcina
  • 2009 – Rossini, Joyce DiDonato: Colbran, the Muse
  • 2010 – Passing By. Songs by Jake Heggie
  • 2010 – Rossini: Stabat Mater
  • 2011 - Vivaldi: Ercole sul Termondonte
  • 2011 – Joyce DiDonato – Diva Divo (Opera Arias)
  • 2011 – Handel: Ariodante
  • 2012 – Dead Man Walking
  • 2012 – Don Giovanni
  • 2012 – Homecoming: Kansas City Symphony Presents Joyce DiDonato
  • 2012 – Drama Queens
  • 2013 – John Wilson Orchestra: Rogers and Hammerstein at the Movies
  • 2013 – Here/After
  • 2013 – ReJoyce: The Best of Joyce DiDonato

Nagrody i wyróżnienia

  • 2002 – Richard Tucker Award, przyznawana od 1978 roku przez Richard Tucker Music Foundation dla młodych amerykańskich śpiewaków i śpiewaczek operowych[5];
  • 2007 – coroczna nagroda Beverly Sills Artist Award, przyznawana przez Metropolitan Opera[6];
  • 2010 – nagroda Gramophone Awards w kategorii: Artysta Roku (Artist of the Year)[7];
  • 2010 – nagroda Gramophone Awards w kategorii: Recital Roku (Recital of the Year) of the Year za album Rossini ‘Colbran, the Muse’[8];
  • 2010 nagroda Echo Klassik Award – przyznawana corocznie przez niemiecką akademie Deutsche Phono-Akademie (instytucja kulturalna w ramach Bundesverband Musikindustrie) w kategorii: śpiewaczka roku (Sängerin des Jahres) za album „Colbran, The Muse”[9];
  • 2011 - nagroda Premio Franco Abbiati Award for Best Singer 2011 (category: vocal & opera)[10];
  • 2012 Nagroda Grammy w kategorii: Grammy Award for Best Classical Vocal Solo[11];
  • 2013 wyróżnienie Gramophone Hall of Fame – za wkład w nagrania muzyki klasycznej w kategorii: soliści[12];
  • 2014 – nagroda Royal Philharmonic Society Music Awards Singer[13].

Przypisy

  1. 1 2 Robert Cummings: Joyce DiDonato. Artist Biography by Robert Cummings. allmusic.com. [dostęp 2014-05-17]. (ang.).
  2. ↑ Aryeh Oron: Joyce DiDonato. (Mezzo-soprano). bach-cantatas.com. [dostęp 2014-05-17]. (ang.).
  3. ↑ Naxos: Joyce DiDonato. naxos.com. [dostęp 2014-05-17]. (ang.).
  4. ↑ Joyce DiDonato: Joyce DiDonato: Recordings CD. joycedidonato.com. [dostęp 2014-05-29]. (ang.).
  5. ↑ Richard Tucker Music Foundation: The Richard Tucker Award. richardtucker.org. [dostęp 2014-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-04)]. (ang.).
  6. ↑ Metropolitan Opera: Joyce DiDonato Wins Beverly Sills Award. metoperafamily.org. [dostęp 2014-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-19)]. (ang.).
  7. ↑ Gramophone: Artist of the Year. gramophone.co.uk. [dostęp 2014-05-19]. (ang.).
  8. ↑ Gramophone: Recital. gramophone.co.uk. [dostęp 2014-05-19]. (ang.).
  9. ↑ Gramophone: ECHO KLASSIK-PREISTRÄGER 2010: JOYCE DIDONATO, JONAS KAUFMANN, PAAVO JÄRVI, CHRISTIANE KARG, TABEA ZIMMERMANN UND DAVID GARRETT ERHALTEN DIE BEGEHRTE TROPHÄE. echoklassik.de. [dostęp 2014-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-10)]. (niem.).
  10. ↑ Intermusica: Joyce DiDonato awarded Premio Franco Abbiati for Best Singer. intermusica.co.uk. [dostęp 2014-05-19]. (ang.).
  11. ↑ Grammy.com: Joyce DiDonato On Winning Her First GRAMMY. grammy.com. [dostęp 2014-05-19]. (ang.).
  12. ↑ Gramophone: Gramophone Hall of Fame. gramophone.co.uk. [dostęp 2014-05-19]. (ang.).
  13. ↑ Royal Philharmonic Society Music Awards: RPS Music Awards: Winners Announced, 13 May 2014. rpsmusicawards.com. [dostęp 2014-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-03)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.