Jovan Branković (zm. 10 grudnia 1502) – despota serbski na Węgrzech latach 1496-1502.
Był synem Stefana V Ślepego, ostatniego despoty niepodległej Serbii i Angeliny Arianiti. Objął władzę w 1496 po abdykacji swojego brata Jerzego II Brankovicza. Jego żoną była Helena Jakšić. Mieli cztery córki:
- Marię, żonę Ferdinanda Frangepána
- Helenę, żonę Piotra IV Raresza, hospodara Mołdawii
- Hannę (zm. 1579), żonę Fiodora Sanguszki, starosty włodzimierskiego w 1531, marszałka ziemi wołyńskiej w 1535, starosty bracławskiego i winnickiego w 1544 r.
- Marię Magdalenę, żonę Iwana Wiśniowieckiego (zm. ok. 1542), dworzanina królewskiego 1522, dzierżawcy ejszyskiego, worniańskiego, czeczerskiego i propojskiego (protoplasty starszej linii Wiśniowieckich), a następnie Aleksander Fedorowicza Czartoryskiego, wojewody wołyńskiego (1566–1571).
Po śmierci został kanonizowany przez Serbski Kościół Prawosławny. Był ostatnim serbskim władcą na emigracji z dynastii Brankowiczów. Jego następcą w despotacie serbskim na Węgrzech został drugi mąż Heleny – Ivanis Berislavić.
Bibliografia
- Tadeusz Wasilewski, Przyczynki źródłowe do stosunków Polski ze Słowiańszczyzną południową w wiekach XIII-XVI, "Studia Źródłoznawcze" 8 (1963), s. 121–125.
- https://web.archive.org/web/20140521045637/http://genealogia.grocholski.pl/gd/osoba.php?id=019027
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.