Joseph Charles Arthur

Data i miejsce urodzenia	11 stycznia 1850 Lowville
Data i miejsce śmierci	30 kwietnia 1942 Brook
Zawód, zajęcie	mykolog, fitopatolog

Joseph Charles Arthur (ur. 11 stycznia 1850 w Lowville, zm. 30 kwietnia 1942 w Brook) – amerykański mykolog i fitopatolog. Najbardziej znany jest ze swojej pracy nad pasożytniczymi grzybami rdzowcami (Pucciniales)^[1].

Życiorys

Urodził się w stanie Nowy Jork w Stanach Zjednoczonych. Gdy miał sześć lat, jego rodzice przeprowadzili się do Charles City w stanie Iowa. Już w młodym wieku interesował się botaniką. Studiował na Iowa State College (obecnie jest to Uniwersytet Stanu Iowa). Studia ukończył w 1872 r. W 1876 roku objął stanowisko instruktora w stanie Iowa i opublikował swoją pierwszą pracę – katalog roślin kwiatowych stanu Iowa. Studiował krótko na Uniwersytecie Harvarda, potem pracował na Uniwersytecie w Wisconsin, a następnie na Uniwersytecie Minnesoty. W tym czasie poznał znanego botanika E.W.D Holwaya, z którym przyjaźnił się aż do jego śmierci. W 1886 roku na Uniwersytecie Cornella uzyskał tytuł doktora za rozprawę o chorobach jabłoni i gruszy. W 1890 r. został powołany na stanowisko w stacji eksperymentalnej Geneva, NY. W 1887 r. na Uniwersytecie Purdue został mianowany profesorem botaniki. W 1915 r. przeszedł na emeryturę^[2].

W 1901 roku ożenił się z Emily Potter. Miał wówczas 51 lat. Żona zmarła w 1935 r., on w 1942 roku, w wieku 92 lat^[2]. Arthur był członkiem założycielem Botanical Society of America (dwukrotnie pełnił funkcję prezesa), Mycological Society of America, American Phytopathological Society (którego był również prezesem), American Association of University Professors i wielu innych towarzystw naukowych^[1].

Praca naukowa

J.CH. Arthur jest autorem lub współautorem 289 artykułów i książek. Jego ostatnia publikacja ukazała się w 1936 roku, sześćdziesiąt lat po pierwszej, a jego opus magnum, książka Manual of Rusts of the United States and Canada, ukazała się dwa lata wcześniej. Jego dokumenty znajdują się w archiwach Uniwersytetu Stanu Iowa^[2].

W pierwszym okresie swojej pracy (1872–1884) Arthur zajmuje się głównie badaniem roślin stanu Iowa. W drugim okresie (1885–1900) zajmuje się chorobami roślin i ich zwalczaniem. Najważniejsze są tu jego badania parcha prószystego ziemniaka, głowni kukurydzy i zarazy ogniowej. Największe osiągnięcia ma w trzecim okresie swojej pracy (1901–1936), kiedy to zajmuje się cyklami życiowymi i systematyką rdzowców. Był pierwszym fitopatologiem, któremu w praktyce udało się zrealizować postulaty Kocha^[3]. Zbadał skomplikowany rozwój rdzy i opisał jej stadia pośrednie i kilka rodzajów wytwarzanych zarodników. Jako pierwszy zauważył, że duże znaczenie ma mikroskopowe badanie tekstury zarodników i występujących na nich guzków. Sam w terenie zbierał niewiele okazów, głównie badał kolekcje dostarczone przez innych, zwłaszcza E.W.D. Holwaya^[2].

Opisał i nadał nazwy 29 rodzajom i 309 gatunkom grzybów^[4]. W naukowych nazwach opisanych przez niego taksonów dodawane jest jego nazwisko Arthur^[5].

Przypisy