Jorge Nunes
Pełne imię i nazwisko

Jorge Nunes Barroso

Data i miejsce urodzenia

20 marca 1966
Rio de Janeiro

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

San Pedro Pirates (trener)

Kariera seniorska[infobox 1]
Lata Klub Wyst. Gole
1985 Bangu
1985–1986 Luis Ángel Firpo (12)
1987 Motagua
1988 Comunicaciones
1989 Aurora
1990–1991 Suchitepéquez
1992–1993 Juventus
1994 Sonsonate 1 (0)
1994 Acajutla (1)
1994 Arcense
1995–1997 Juventus
1997 USAC
1998 Juventud Retalteca
1999 Santa Catarina Pinula
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2000 Carchá
2002 Juventus
2002–2003 Belize U-17
2004 Belize U-21
2004–2005 Juventus
2005 Calcutta Bulls
2005 Mango Creek
2006 Wagiya
2007–2008 San Pedro Dolphins
2008–2009 FC Belize
2010 San Pedro Dolphins
2011 Orange Walk United
2012 Belize Defence Force
2013–2014 Police United
2015–2016 Belize
2015 Belmopan Bandits
2017 Police United
2018 San Pedro Pirates
2019– San Pedro Pirates
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jorge „Lindo” Nunes Barroso (ur. 20 marca 1966 w Rio de Janeiro) – brazylijski piłkarz występujący na pozycji napastnika, trener piłkarski, obecnie prowadzi belizeński San Pedro Pirates.

Kariera klubowa

Nunes pochodzi z Rio de Janeiro i rozpoczynał swoją karierę piłkarską w tamtejszym zespole Bangu AC[1]. Stamtąd w wieku dziewiętnastu lat przeszedł do salwadorskiego CD Luis Ángel Firpo[1]. W krajach Ameryki Środkowej spędził już resztę swojego życia[1]. W salwadorskiej Primera División zadebiutował 2 czerwca 1985 w wygranym 3:0 meczu z UCA, w którym strzelił również premierowego gola[1]. W Firpo występował przez półtora roku, zdobywając 12 bramek w lidze salwadorskiej[1]. W styczniu 1987 odszedł do honduraskiego CD Motagua, po czym kontynuował swoją karierę w Gwatemali kolejno w klubach Comunicaciones FC, Aurora FC i CSD Suchitepéquez[1]. Następnie przez rok był graczem belizeńskiego Juventus FC[1].

W 1994 roku Nunes powrócił do Salwadoru, dołączając do drugoligowego CD Sonsonate[1]. Ze względu na problemy proceduralne rozegrał tam tylko jedno spotkanie, a następnie przeszedł do Acajutla FC[2], dla którego strzelił jednego gola[1]. Później był zawodnikiem innego salwadorskiego drugoligowca, CD Arcense, gdzie spotkał się ze swoimi rodakami – trenerem Tupinambą dos Santosem i piłkarzem Eduardo Santaną[1]. Solidaryzując się ze skłóconym z zarządem Dos Santosem, Nunes i Santana zdecydowali się odejść z zespołu[1]. Nunes ponownie zasilił Juventus FC, z którym wywalczył dwa mistrzostwa Belize (1995/1996, 1996/1997)[1]. Karierę kończył w Gwatemali w drugoligowym CF Universidad de San Carlos oraz trzecioligowych Juventud Retalteca i Deportivo Santa Catarina Pinula, a bezpośrednią przyczyną zakończenia gry w piłkę była kontuzja więzadeł krzyżowych[1].

Kariera szkoleniowa

Przygotowania do uzyskania licencji trenera piłkarskiego pierwszego stopnia Nunes rozpoczął już w 1989 roku[1]. Licencję drugiego i trzeciego stopnia uzyskał w Gwatemali pod koniec lat 90[1]. W roli trenera zadebiutował w 2000 roku w gwatemalskim Deportivo Carchá, a w 2001 roku był w sztabie Deportivo Zacapa[1]. W duecie z Eduardo Santaną utrzymali się z nim w lidze gwatemalskiej, a później zakwalifikowali się do ligowej fazy play-off, lecz odeszli z klubu w wyniku różnicy zdań z zarządem[1]. W 2002 roku trenował swój były klub, belizeński Juventus FC[1]. Później pracował w Belizeńskim Związku Piłki Nożnej jako selekcjoner reprezentacji Belize U-17 w razem z Eduardo Santaną[1]. Poprowadził ją w środkowoamerykańskich kwalifikacjach do Mistrzostw CONCACAF U-17, wysoko przegrywając z Kostaryką (0:8) i Panamą (0:4)[3]. Trenował również reprezentację Belize U-21[1].

W tamtym okresie Nunes zdecydował się osiąść na stałe w belizeńskim mieście Orange Walk, gdzie założył rodzinę (jego żona jest Belizenką)[1]. Po raz kolejny prowadził tamtejszy Juventus FC[1], a następnie inne kluby z ligi belizeńskiej – kolejno Calcutta Bulls, Mango Creek FC[4], Wagiya FC[5], San Pedro Dolphins, FC Belize (dwa wicemistrzostwa Belize), ponownie San Pedro Dolphins, Orange Walk United FC[6], Belize Defence Force FC i Police United FC[1] oraz był asystentem trenera Freda Garcii w FC Belize[7]. Pracował również jako asystent Leroya Sherriera Lewisa oraz Edmunda Pandy'ego w Belmopan Bandits FC, a potem asystował też Lewisowi w reprezentacji Belize[8]. Prowadził również pierwszą drużynę Belmopan Bandits[1].

W lutym 2015 Nunes został selekcjonerem reprezentacji Belize[9], którą poprowadził w eliminacjach do Mistrzostw Świata w Rosji[10]. Belizeńczycy pokonali wówczas w pierwszej rundzie Kajmany (0:0, 1:1) dzięki bramce wyjazdowej, w drugiej rundzie Dominikanę (2:1, 3:0), zaś w trzeciej rundzie ulegli Kanadzie (0:3, 1:1). Prowadzona przez niego drużyna była chwalona za próbę zaadaptowania ofensywnego stylu gry[8]. Za jego kadencji Belize awansowało na najwyższe w historii miejsce w rankingu FIFA (114.)[11].

Po odejściu z reprezentacji Nunes ponownie prowadził Police United FC[1]. W sezonie 2018/2019 Closing doprowadził klub San Pedro Pirates FC do pierwszego w jego historii mistrzostwa Belize[12]. Został także wówczas wybrany w oficjalnym plebiscycie najlepszym trenerem ligi belizeńskiej[12].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 Samuel Martell: Jorge "Lindo" Nunes: "Me quedé en Centroamérica por el fútbol". [w:] El Gráfico [on-line]. elgrafico.com, 9 stycznia 2020. [dostęp 2020-10-12]. (hiszp.).
  2. Jorge Nunes. [w:] ZeroZero [on-line]. zerozero.pt. [dostęp 2020-10-12]. (hiszp.).
  3. James Goloboy: CONCACAF U-17 World Cup Qualifying Tournament 2003. [w:] RSSSF [on-line]. rsssf.com, 29 czerwca 2004. [dostęp 2020-10-12]. (ang.).
  4. Placencia Pirates take midnight BPFL marathon!!. [w:] Amandala [on-line]. amandala.com.bz, 28 sierpnia 2005. [dostęp 2020-10-12]. (ang.).
  5. Wagiya impressive – FC Belize stagger. [w:] Amandala [on-line]. amandala.com.bz, 1 listopada 2006. [dostęp 2020-10-30]. (ang.).
  6. R.G. City Boys United the only undefeated team in the nation. [w:] Amandala [on-line]. amandala.com.bz, 20 kwietnia 2011. [dostęp 2020-10-30]. (ang.).
  7. Unfinished business. [w:] Amandala [on-line]. amandala.com.bz, 31 stycznia 2014. [dostęp 2020-10-18]. (ang.).
  8. 1 2 Belmopan Bandits in drivers’ seat for UNCAF. [w:] Amandala [on-line]. amandala.com.bz, 19 sierpnia 2014. [dostęp 2020-10-18]. (ang.).
  9. F.F.B. Introduces National Team. [w:] News 5 [on-line]. channel5belize.com, 26 lutego 2015. [dostęp 2020-10-18]. (ang.).
  10. Jaguars prepare for second leg against Canada. [w:] Love FM [on-line]. lovefm.com, 8 września 2015. [dostęp 2020-10-12]. (ang.).
  11. The FIFA/Coca-Cola World Ranking - Ranking Table. [w:] FIFA [on-line]. fifa.com. [dostęp 2020-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 czerwca 2016)]. (ang.).
  12. 1 2 San Pedro Pirates are first time National Football Champions of Belize. [w:] Amandala [on-line]. amandala.com.bz, 22 maja 2019. [dostęp 2020-10-15]. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.