Jorge Aparicio
Pełne imię i nazwisko

Jorge Eduardo Aparicio Grijalva

Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1992
Gwatemala

Wzrost

176 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Comunicaciones

Numer w klubie

25

Kariera seniorska[infobox 1]
Lata Klub Wyst. Gole
2011–2018 Comunicaciones 199 (5)
2018 Slaven Belupo 8 (0)
2019 Guastatoya 42 (1)
2020– Comunicaciones 128 (9)
W sumie: 377 (15)
Kariera reprezentacyjna[infobox 2]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2014–  Gwatemala 45 (1)
  1. ↑ Aktualne na: 12 listopada 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 12 listopada 2023.

Jorge Eduardo „Pulpo” Aparicio Grijalva (ur. 21 listopada 1992 w mieście Gwatemala) – gwatemalski piłkarz występujący na pozycji defensywnego pomocnika, reprezentant Gwatemali, od 2020 roku zawodnik Comunicaciones.

Kariera klubowa

Pochodzi ze stołecznego miasta Gwatemala i jest wychowankiem akademii juniorskiej tamtejszego potentata Comunicaciones FC[1]. Przeszedł w niej wszystkie szczeble wiekowe[1], występując tam wraz ze swoim bratem Manuelem Aparicio[2]. Z rezerwami Comunicaciones o nazwie Cremas B awansował najpierw z czwartej do trzeciej ligi, a następnie z trzeciej do drugiej[1]. Równolegle jesienią 2011 został włączony do pierwszej drużyny przez trenera Ivána Franco Sopegno, jednak w gwatemalskiej Liga Nacional zadebiutował dopiero 9 października 2013 w wygranym 3:0 meczu z Heredią, wskutek kontuzji kapitana Rigoberto Gómeza[3]. Pierwszego gola w lidze strzelił 29 marca 2014 w wygranym 6:0 spotkaniu z Coatepeque. Wraz z Comunicaciones wywalczył historyczne sześć mistrzostw Gwatemali z rzędu (Apertura 2012, Clausura 2013, Apertura 2013, Clausura 2014, Apertura 2014, Clausura 2015) oraz dwa wicemistrzostwa Gwatemali (Apertura 2011, Clausura 2016), od 2013 roku jako podstawowy zawodnik[1].

W czerwcu 2018 Aparicio podpisał dwuipółletni kontrakt z chorwackim NK Slaven Belupo[4]. W Prva HNL zadebiutował 29 lipca 2018 w zremisowanej 1:1 konfrontacji z Istrą 1961. Jego pobyt w Chorwacji okazał się nieudany; był wystawiany na nienaturalnej dla siebie pozycji bocznego pomocnika[5], a jego pozycja w drużynie znacznie osłabła po zmianie trenera (Tomislava Ivkovicia zastąpił Ivica Sertić)[6]. Już po pół roku odszedł z klubu i powrócił do Gwatemali, zasilając ówczesnego mistrza, Deportivo Guastatoya[7]. Tam występował przez rok, po czym nie doszedł do porozumienia w kwestii przedłużenia umowy[8].

W styczniu 2020 Aparicio powrócił do swojego macierzystego Comunicaciones FC[9].

Kariera reprezentacyjna

W seniorskiej reprezentacji Gwatemali Aparicio zadebiutował za kadencji selekcjonera Ivána Franco Sopegno, 14 sierpnia 2014 w wygranym 3:0 meczu towarzyskim z Nikaraguą. W lipcu 2015 został powołany na Złoty Puchar CONCACAF[10]. Tam rozegrał wszystkie trzy spotkania w pełnym wymiarze czasowym, a Gwatemalczycy odpadli z turnieju już w fazie grupowej.

W listopadzie 2020 Aparicio wraz z Alejandro Galindo i Carlosem Mejíą został odsunięty od reprezentacji przez selekcjonera Amariniego Villatoro za złamanie wewnętrznego regulaminu drużyny – opuścili oni zgrupowanie i udali się na imprezę[11]. Gwatemalski Związek Piłki Nożnej wykluczył za to zachowanie całą trójkę piłkarzy ze wszystkich rozgrywek klubowych i reprezentacyjnych na dwa lata[12]. Ostatecznie kara została w drugiej instancji skrócona do trzech miesięcy[13].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Edwin Fajardo: Jorge Aparicio firma con el Slaven Belupo Koprivnica de Croacia. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 28 czerwca 2020. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
  2. ↑ O. Saravia: LOS HERMANOS APARICIO, OPINAN SOBRE LA FURIA BLANCA SUB-17. [w:] Camerino Crema [on-line]. camerinocrema.com, 12 września 2008. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
  3. ↑ Jeniffer Gómez: Jorge Aparicio disfruta el tricampeonato en familia. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 22 grudnia 2013. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
  4. ↑ Rudy Martínez: Como los grandes: presentan a Jorge Aparicio en Croacia. [w:] Soy502 [on-line]. soy502.com, 28 czerwca 2018. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
  5. ↑ Edwin Fajardo: Jorge Aparicio vive un momento dulce en el futbol croata. [w:] Prensa Libre [on-line]. pressreader.com, 10 sierpnia 2018. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
  6. ↑ JORGE APARICIO NAPUSTIO SLAVEN BELUPO. [w:] HNTV [on-line]. hntv.hr, 30 grudnia 2018. [dostęp 2020-12-06]. (chorw.).
  7. ↑ Jorge Aparicio es nuevo refuerzo de Guastatoya. [w:] Goal [on-line]. goal.com, 21 grudnia 2018. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
  8. ↑ Aparicio no seguirá en Guastatoya. [w:] Tigo Sports [on-line]. tigosports.gt, 26 grudnia 2019. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
  9. ↑ Eddy Coronado: Jorge Aparicio regresa a Comunicaciones y abandonó a Guastatoya. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 26 grudnia 2019. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
  10. ↑ "PESCADITO" RUIZ, LIDER DE GUATEMALA EN COPA ORO. [w:] Telemundo Deportes [on-line]. telemundodeportes.com, 1 lipca 2015. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
  11. ↑ ¡Escándalo en Selección de Guatemala! Tres jugadores son separados por indisciplina. [w:] ESPN [on-line]. espn.com.gt, 7 listopada 2020. [dostęp 2021-01-17]. (hiszp.).
  12. ↑ Raúl Barreno: Futbolistas Alejandro Galindo, Jorge Aparicio y Carlos Mejía fuera de toda competencia por dos años, según resolución de la Fedefut. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 12 grudnia 2020. [dostęp 2021-01-17]. (hiszp.).
  13. ↑ Jorge Aparicio, Alejandro Galindo y Carlos Mejía volverán a jugar en marzo. [w:] ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 27 stycznia 2021. [dostęp 2021-02-06]. (hiszp.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.