Świeca jorcajtowa i kamyki na grobie żydowskim
Jorcajt (jid. יאָרצײַט; hebr. יום הפטירה jom ha-p(e)tira[1]) – rocznica śmierci w tradycji żydowskiej, obchodzona uroczyście zgodnie z kalendarzem żydowskim[1].
W jorcajt odwiedza się groby zmarłych, odmawia kadisz, kładzie kamyczki na macewie. Do zwyczajów związanych z rocznicą śmierci należą także: post indywidualny, zapalenie świecy jorcajtowej (mającej płonąć 24 godziny), studiowanie Tory, recytacja psalmów przy grobach świątobliwych zmarłych i in.[1]
W tradycji żydowskiej jorcajt jest dniem radosnym, stąd np. w rocznice śmierci słynnych rabinów pomija się smutniejsze modlitwy[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 Jagielski 2003 ↓.
Bibliografia
- Jan Jagielski: Rocznica śmierci. W: Polski słownik judaistyczny. Dzieje – kultura – religia – ludzie. Oprac. Zofia Borzymińska i Rafał Żebrowski. T. 2: L–Ż. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2003, s. 425, seria: Słowniki. ISBN 83-7255-175-8. [dostęp 2018-12-22].
Linki zewnętrzne
- Cyrus Adler, Judah David Eisenstein: Jahrzeit. [w:] Jewish Encyclopedia [on-line]. 1906. [dostęp 2018-12-23]. (ang.).
- Wilhelm Lewy: Jahrzeit. W: Jüdisches Lexikon. Ein enzyklopädisches Handbuch des jüdischen Wissens in vier Bänden. T. III: Ib–Ma. Berlin: Jüdischer Verlag, 1929, s. 128–129. [dostęp 2018-12-23]. (niem.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.