| Data i miejsce urodzenia |
14 października 1933 |
|---|---|
| Data śmierci |
10 listopada 2005 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, dyplomata |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
poseł do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji (1979–1989) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
_rib.PNG.webp){kind=small} | |
John de Courcy Ling (ur. 14 października 1933 w Edgbaston[1], zm. 10 listopada 2005) – brytyjski polityk i dyplomata, poseł do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji.
Życiorys
Syn Arthura Normana Linga i Veroniki de Courcy, z wyznania katolik. Kształcił się w King Edward’s School w Birmingham. W 1955 uzyskał tytuł Bachelor of Arts w Clare College (część Uniwersytetu Cambridge), w 1981 uzyskał tamże tytuł Master of Arts. Pomiędzy 1956 a 1958 odbywał służbę wojskową na Cyprze, uzyskując stopień drugiego lejtanta. W 1959 dołączył do brytyjskiej służby dyplomatycznej[2], początkowo pracując w biurze ds. Bliskiego Wschodu, jako asystent wiceministrów Davida Ormsby-Gore’a i Josepha Godbera oraz jako sekretarz w ambasadzach w Santiago i Nairobi (pierwszy sekretarz od 1966 do 1969)[3]. Później pracował w departamentach odpowiedzialnych za Rodezję i Afrykę Zachodnią, doszedł do stanowiska chargé d’affaires w ambasadzie w Chadzie (1973) i radcy ambasady we Francji (1974–1977)[4]. Następnie odszedł z dyplomacji, zajmując się prowadzeniem kilku farm.
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Konserwatywnej. W 1979 i 1984 wybierany posłem do Parlamentu Europejskiego. Przystąpił do frakcji Europejscy Demokraci, przez rok pełnił funkcję jej wiceprzewodniczącego[1]. W kolejnych latach należał do rady Lloyd’s oraz publikował książki i artykuły prasowe.
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego. Od 1959 był żonaty z Jennifer Rosemary Haynes, mieli czworo dzieci.
Przypisy
- 1 2 Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2023-06-16].
- ↑ European Community policy towards Africa - especially Southern Africa. Speech by Mr. John De Courcy Ling, Member of the European Parliament, at a luncheon of the Society for International Development. Washington DC, 16 September 1985. aei.pitt.edu. [dostęp 2023-06-19]. (ang.).
- ↑ Poppy Cullen: `Kenya is no doubt a special case':British policy towards Kenya, 1960-1980. Durham University, 2015, s. 272. [dostęp 2023-06-19].
- ↑ Part 1 of 4. Introduction. Alphabetical Directory of Diplomats A - L.. Foreign, Commonwealth and Development Office (FCDO). [dostęp 2023-06-19]. (ang.).