Johannes Nikolaus Tetens (ur. 16 września 1736, zm. 17 sierpnia 1807) był niemieckim myślicielem epoki oświecenia. Immanuel Kant uważał go za autorytet w dziedzinie psychologii[1].
Urodził się w 1736 roku w Tetenbüll, w księstwie Holsztyn. Dorosłe życie Johannesa Nikolausa Tetensa dzieli się na dwa okresy. Pierwszy rozpoczął się w 1760 roku, gdy objął stanowisko wykładowcy uniwersyteckiego. Pracował początkowo na Uniwersytecie w Bützow, a od 1776 roku na Uniwersytecie w Kilonii. Posiadał szerokie zainteresowania obejmujące filozofię, psychologię, nauki przyrodnicze i matematykę. W traktacie Philosophische Versuche über die menschliche Natur und ihre Entwicklung spopularyzował koncepcje psychologiczne Hume'a.
Drugi okres w życiu Tetensa rozpoczęło podjęcie pracy w Kopenhadze w 1789 roku w charakterze urzędnika państwowego wysokiego szczebla. Odpowiadał za finanse i rachunkowość m.in. w banku państwowym. Działalność praktyczną łączył z pisaniem prac teoretycznych z zakresu matematyki. Zmarł w 1807 roku w Kopenhadze.
Przypisy
- ↑ Władysław Tatarkiewicz: Historia filozofii. Tom 2. Warszawa: PWN, 1999, s. 162. ISBN 83-01-08650-6.
- ISNI: 0000000080821503
- VIAF: 2582730
- LCCN: n80015911
- GND: 118756532
- BnF: 12531163b
- SUDOC: 033123357
- NKC: ola2004231433
- BNE: XX1451857
- NTA: 071345531
- BIBSYS: 90878897
- CiNii: DA01665381
- Open Library: OL1645773A, OL5581042A
- PLWABN: 9810595898005606
- NUKAT: n2009139405
- J9U: 987007279701605171, 987007350790205171
- LNB: 000195738
- ΕΒΕ: 219319
- LIH: LNB:Bi3s;=Bx
- WorldCat: lccn-n80015911