Johann Valentin Meder (ochrzczony 3 maja 1649 w Wasungen, zm. pod koniec lipca 1719 w Rydze)^[1][2]  – niemiecki kompozytor, organista i śpiewak okresu baroku.

Życiorys

Syn kantora w Wasungen, Johanna Erharda Medera. Studiował teologię w Lipsku i w Jenie, później działał jako śpiewak w Eisenach i Gocie, Bremie (1672–1673), Hamburgu i Lubece. Po 1674 zyskał posadę kantora w Tallinnie. W latach 1685–1686 przebywał w Rydze. W 1687 został kapelmistrzem Kościoła Mariackiego w Gdańsku i stanowisko to piastował do 1699. W 1700 został kantorem w Królewcu i na tym stanowisku pozostawał przez rok, następnie ponownie wyjechał do Rygi, gdzie pozostał aż do śmierci, działając na posadzie organisty i chórmistrza w ryskiej katedrze. Po wyjeździe Medera z Gdańska jego następcą na posadzie kapelmistrza Kościoła Mariackiego został Maximilian Dietrich Freisslich^[1][2] .

Twórczość

Twórczość Medera obejmuje różnorodne utwory wokalne i wokalno-instrumentalne o charakterze religijnym (kantaty, oratoria, motety), a także instrumentalne kompozycje świeckie. W jego twórczości widoczne są wpływy włoskiej szkoły kompozytorskiej. Komponował także utwory sceniczne, wśród nich opery Nero (wystawioną w 1695 w Gdańsku) i Die wiederverehligte Coelia (wystawioną w 1698 w podgdańskim Schottland), która była prawdopodobnie pierwszą niemieckojęzyczną operą w Gdańsku^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Tomasz Jasiński: Meder Johann Valentin. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 6: M część biograficzna. Kraków: PWM, 2000. ISBN 83-224-0656-8. (pol.).

• Erik Kjellberg: Meder, Johann Valentin. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. M. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).