.jpg.webp) Jin Mao Tower | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
88 Century Boulevard |
| Architekt |
Skidmore, Owings and Merrill, The Shanghai Institute of Architectural Design (SIADR), East China Architectural Design & Research Institute Co. Ltd. |
| Wysokość całkowita |
421,0 m |
| Wysokość do dachu |
370,0 m |
| Kondygnacje |
88 |
| Powierzchnia użytkowa |
278.707 m² |
| Rozpoczęcie budowy |
1994 |
| Ukończenie budowy |
1998 |
Położenie na mapie Szanghaju  | |
Położenie na mapie Chin  | |
 31°14′14″N 121°30′05″E/31,237222 121,501389 | |
| Strona internetowa | |
Jin Mao Tower (znany też jako Jin Mao Building; chiń. 金茂大厦; pinyin Jīn Mào Dàshà) – drapacz chmur znajdujący się w Chińskiej Republice Ludowej w Szanghaju, w dzielnicy Pudong. Zawiera biura oraz hotel Grand Hyatt. Jest obecnie 14. pod względem wysokości budynkiem w Chinach, a na świecie zajmuje 32. miejsce. Wraz z budynkiem Oriental Pearl Tower stanowi centrum odnowionej dzielnicy Pudong. Koszt budowy wyniósł 400 milionów dolarów.
W 2007 roku Shanghai World Financial Center (492,3 m) wyprzedził pod względem wysokości budynek Jin Mao Tower.
Konstrukcja i wygląd
Budynek został zaprojektowany przez firmę architektoniczną z Chicago Skidmore, Owings and Merrill w stylu postmodernistycznym. Swym wyglądem nawiązuje też do tradycyjnej chińskiej architektury z elementami takimi jak pagoda. Podobnie jak Petronas Towers w Kuala Lumpur (Malezja), wiele elementów konstrukcji budynku nawiązuje do cyfry 8, postrzeganej w chińskiej kulturze jako liczba przynosząca szczęście:
- 88 pięter (93 jeśli policzyć piętra połączone z iglicą)
- Budynek podzielony na 16 segmentów, z czego każdy jest o 1/8 krótszy niż 16-piętrowa podstawa
- Główny rdzeń budynku ma kształt ośmiokąta
- Rdzeń otoczony jest 8 wysokimi kolumnami z kompozytów oraz 8 stalowymi kolumnami zewnętrznymi
- Zestaw ośmiu dwupiętrowych kratownic łączy kolumny z rdzeniem dla zapewnienia większej wytrzymałości
Elewacja budynku została wykonana ze szkła, stali nierdzewnej, aluminium i granitu i jest pokryta kratownicą wykonaną z aluminiowych rur.
Struktura budynku może wytrzymać tajfunowy wiatr o prędkości nawet 200 km/h (szczyt może odchylić się o maksymalnie 75 centymetrów) oraz trzęsienia ziemi o sile do 7 stopni w skali Richtera. Również konstrukcja kratownic absorbuje wstrząsy.
Fundamenty spoczywają na 1062 stalowych słupach sięgających na głębokość 83,2 i są jednymi z najgłębiej osadzonych fundamentów na świecie. Na głębokości 19,6 metra pod ziemią znajduje się betonowa platforma o grubości 4 metrów.
Oficjalne otwarcie budynku nastąpiło 28 sierpnia 1998, co również związane jest z liczbą 8. Jednak dopiero w 1999 roku został w pełni ukończony. Właścicielem Jin Mao Tower jest firma China Jin Mao Group Co. Ltd. Według gazety Shanghai Star dzienny koszt utrzymania wynosi około 121 tysięcy dolarów.
Piętra
Budynek ma trzy główne wejścia do lobby: dwa dla części biurowej oraz jedno dla części hotelowej. Pierwsze 6 pięter budynku zawiera sale konferencyjne i bankietowe hotelu Hyatt, a także kluby, restauracje i centrum handlowe.
W trzypiętrowej piwnicy znajdują się restauracje oraz podziemny parking na 600 samochodów i 7500 jednośladów. W budynku znajduje się 61 wind oraz 19 ruchomych schodów.
Piętra od 3 do 50 zawierają pomieszczenia biurowe o łącznej powierzchni 123,000 metrów kwadratowych. Piętra 51 i 52 zawierają urządzenia techniczne – są one dostępne tylko za pomocą wind serwisowych.
Od 53 do 87 piętra w budynku mieści się hotel Shanghai Grand Hyatt. Zawiera on 555 pokoi i jest najwyżej położonym hotelem na świecie (jeśli chodzi o wysokość od powierzchni ziemi w budynku). Najwyższym budynkiem o zastosowaniu tylko hotelowym jest Burdż al-Arab w Dubaju (nie licząc hotelu Ryugyŏng, który nigdy nie został ukończony).
Hotel znany jest ze swego atrium zaczynającego się na 56 piętrze i kończącym się na wysokości 87 piętra. Posiada ono wysokość około 115 metrów, otoczone jest 28 spiralnymi klatkami schodowymi o szerokości 27 metrów. Jest to jedno z najwyższych atriów na świecie (najwyższe znajduje się w hotelu Burj Al Arab).
Ostatnie publicznie dostępne, 88 piętro nie należy do hotelu. Znajduje się tam Skywalk, wewnętrzny taras widokowy o powierzchni 1520 metrów kwadratowych, zdolny pomieścić 1000 ludzi. Oprócz widoku Szanghaju oferuje on też widok całego atrium z góry. Można też skorzystać z najwyżej położonej na świecie poczty. Windy w budynku podróżują z prędkością 9,1 m/s – podróż na 88 piętro trwa 45 sekund.
Piętra od 89 do 93 są piętrami technicznymi, niedostępnymi publicznie. W nocy są oświetlane jasnym, białym światłem.