W kierownictwie partii

W styczniu ? r. Nicholson, długoletni aktywista Partii Republikańskiej, został wybrany członkiem Krajowego Komitetu Partii z Kolorado. W 1993 został jego wiceprzewodniczącym.

Przełomem w jego karierze w partyjnym aparacie był niespodziewany wybór na przewodniczącego Krajowego Komitetu w styczniu 1997. Zajmował to stanowisko w czasie wyborów prezydenckich w 2000 roku.

Przewodniczący Krajowego Komitetu jednej z dwóch partii odgrywa istotną rolę w życiu politycznym, albowiem kieruje jej aparatem, także w terenie. Ma to ogromne znaczenie m.in. w czasie wyborów, kiedy trzeba mobilizować wyborców lub wywierać tą drogą naciski na władze.

Ambasador

Po dojściu do władzy prezydenta George’a W. Busha Nicholson został mianowany ambasadorem w Watykanie. Zajmował to stanowisko w dość trudnym okresie wojny w Iraku, której Stolica Apostolska zdecydowanie się sprzeciwiała. Ocenia się jednak, że osobiście miał tam dobre stosunki.

Nicholson był ambasadorem do końca pierwszej kadencji Busha.

Sekretarz spraw weteranów

Często stanowisko sekretarza spraw weteranów uważa się, jak niegdyś poczmistrza generalnego (kiedy miał on rangę członka gabinetu), za synekurę, którą obsadza się zasłużonych dla prezydenta i partii ludzi, m.in. dawnych członków aparatu. Aczkolwiek to drugi departament pod względem liczebności personelu.

Obecnie jednak, wobec wojny w Iraku i dużej liczby powracających z niego żołnierzy, z których wielu potrzebuje pomocy, rola departamentu wyraźnie wzrosła, a więc i jego kierownika. Jeżeli dodać dalej wysoką pozycję Nicholsona w aparacie, jego znaczenie było większe niż jego poprzedników.

Objął to stanowisko w styczniu 2005 roku, po rezygnacji swego poprzednika i na początku drugiej kadencji Busha.

Jako sekretarz spraw weteranów, jeden z kierowników departamentów rządowych i członek gabinetu, Nicholson był przedostatnią osobą w linii sukcesji prezydenckiej (z racji późnego utworzenia jego resortu, bo w 1989).