Widok z powietrza na Jezioro Długie od południa | |
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowości nadbrzeżne | |
Region | |
Wysokość lustra |
47,3[2] m n.p.m. |
Morfometria | |
Powierzchnia |
343,4 ha[2] |
Wymiary • max długość • max szerokość |
|
Głębokość • średnia • maksymalna |
|
Długość linii brzegowej |
9200 m[2] |
Objętość |
14485 tys. m³[2] |
Hydrologia | |
Klasa czystości wody |
II (2001)[3] |
Rzeki zasilające |
Tywa |
Rzeki wypływające |
Tywa |
Rodzaj jeziora |
przepływowe, rynnowe |
Dorzecze |
Tywa-Odra |
Położenie na mapie gminy Banie | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego | |
53°03′54″N 14°38′33″E/53,065000 14,642500 |
Jezioro Długie[4] – jezioro znajdujące się na terenie gminy Banie, w południowo-zachodniej części województwa zachodniopomorskiego, w zachodniej części Pojezierza Myśliborskiego. Jezioro położone pomiędzy drogą nr 122 na północy, drogą pomiędzy Baniewicami a Swobnicą na zachodzie a drogą nr 121 na wschodzie. Południowy brzeg znajduje się blisko wsi Swobnica. Jest to jezioro polodowcowe typu rynnowego. Jezioro Długie jest jeziorem przepływowym. Do jeziora na południu wpływa rzeka Tywa, wypływając w północnej części jeziora na północ.
Jezioro o wydłużonym kształcie rynny polodowcowej. Oś jeziora biegnie z północy na południe. Linia brzegowa słabo rozwinięta. Zbiornik jest płytki o mulistym dnie. Mimo to woda jest przejrzysta, ma II klasę czystości.
Jezioro obfituje w ryby. Można tu złowić sandacze, leszcze, karasie, okonie i liny.
W Swobnicy i w Baniewicach znajdują się ośrodki wypoczynkowe. Od strony Baniewic na jeziorze znajduje się pomost z przystanią dla łódek. Z racji przepływającej Tywy jezioro jest miejscem spływów kajakowych. W okolicy można zwiedzić Zamek Joannitów w Swobnicy.
Na potrzeby gospodarki wodnej Jezioro Długie stanowi jednolitą część wód Długie o kodzie PLLW11012 i jest uznane za jezioro typu 3b, to jest o wysokiej zawartości wapnia, o dużym wypływie zlewni i niestratyfikowane[5].
Przypisy
- ↑ Andrzej Richling i inni, Regionalna geografia fizyczna Polski : praca zbiorowa, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2021, s. 107-108, ISBN 978-83-7986-381-5, OCLC 1288191487 [dostęp 2023-03-30] .
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Jerzy Jańczak (red.), Atlas jezior Polski, t. I, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 92-93, ISBN 83-86001-29-1 .
- ↑ Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 205. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 61, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Serwis Jednolite części wód (aktualizacja planów gospodarowania wodami, 2016-2021). [w:] Geoportal Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej [on-line]. [dostęp 2017-05-26].