Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
22 kwietnia 1909 |
Data i miejsce śmierci |
8 października 1977 |
Profesor | |
Specjalność: mechanika pojazdów samochodowych | |
Doktor honoris causa Uniwersytet Strathclyde – 1973 | |
Rektor | |
Uczelnia | |
Okres spraw. |
1962–1968 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Jerzy Romuald Werner (ur. 22 kwietnia 1909 w Krośnie, zm. 8 października 1977 w Łodzi) – polski konstruktor podwozi samochodowych, współautor samochodu ciężarowego Star 20, profesor Politechniki Łódzkiej, poseł na Sejm PRL IV i V kadencji.
Życiorys
Urodził się w Krośnie i do szkół uczęszczał w tym mieście. Okres II RP spędził w Warszawie. Maturę zdał w Gimnazjum im. Joachima Lelewela w 1928. Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej (1928–1936). Był działaczem narodowym i stał na czele tamtejszego „Bratniaka”. W okresie międzywojennym był konstruktorem podwozi do ciężarówek PZInż 703 i 713[1], jak również wyprzedzających swą epokę osobowych LS (Lux-Sport), konstruktorem pierwszego polskiego sprzęgła hydrokinetycznego oraz twórcą własnej szkoły naukowej w zakresie mechaniki pojazdów samochodowych.
Podczas II wojny światowej był więziony na Pawiaku[2].
Po wojnie został oddelegowany do Łodzi, gdzie zajmował się organizacją transportu samochodowego dla zaopatrzenia miasta jak i rozwojem świeżo założonej Politechniki Łódzkiej. Równolegle współtworzył nowy polski samochód ciężarowy Star 20 i niewprowadzony do produkcji Walentyn. Na Politechnice Łódzkiej był kierownikiem Katedry Budowy Samochodów i Ciągników (1970–1976), dyrektorem Instytutu Pojazdów, dziekanem Wydziału Mechanicznego (1954–1955, 1960–1962), prorektorem, a w latach 1962–1968 rektorem uczelni. Pełnił funkcję przewodniczącego Rady Naukowej Przemysłowego Instytutu Motoryzacji.
W latach 1965–1972 poseł na Sejm PRL IV i V kadencji (bezpartyjny).
Był żonaty z Walentyną (1914–1993), miał dwóch synów. Dziadek Anity Werner. Ostatnie kilkanaście lat życia mieszkał przy placu Komuny Paryskiej w Łodzi. Zmarł w Łodzi, pochowany 12 października 1977 na katolickim Starym Cmentarzu w Łodzi.
Publikacje
- Budowa samochodów: konstruowanie podwozi. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1966.
- Naprawa samochodów. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacyjne, 1953 (wyd. 2 popr. i uzup. 1958).
- Pojazdy gąsiennicowe: zarys teorii. Łódź: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1952.
- Okładziny cierne do hamulców planetarnej skrzynki biegów spiekane z proszków metali. Łódź: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1966 („Zeszyty Naukowe Politechniki Łódzkiej. Mechanika”, z. 17; współautor).
- Teoria ruchu samochodu. Łódź: Politechnika Łódzka, 1959.
- Teoria ruchu samochodu i podwozia samochodowe. Łódź: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1955[3].
Ordery i odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Medal 30-lecia Polski Ludowej
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 stycznia 1955)[4]
- Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (dwukrotnie)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego[5]
- Honorowa Złota Odznaka SIMP
- Honorowa Złota Odznaka NOT
Nagrody i wyróżnienia
- Nagroda Państwowa II stopnia (naukowa)
- Nagroda Miasta Łodzi (naukowa)
- Doktor honoris causa Uniwersytetu Strathelyde w Glasgow[6]
Upamiętnienie
W 1984 jego imieniem nazwano ulicę na osiedlu Teofilów w Łodzi[7].
Przypisy
- ↑ W.J. Muszyński, Duch młodych. Organizacja Polska i Obóz Narodowo-Radykalny w latach 1934–1944. Od studenckiej rewolty do konspiracji niepodległościowej, Warszawa 2011, s. 51–52.
- ↑ W.J. Muszyński, Duch młodych. Organizacja Polska i Obóz Narodowo-Radykalny w latach 1934–1944. Od studenckiej rewolty do konspiracji niepodległościowej, Warszawa 2011, s. 52.
- ↑ Jerzy Werner w Katalogu Biblioteki Narodowej.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/176 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
- ↑ Nadzwyczajna sesja Sejmu [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.
- ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej.
- ↑ D. Bieńkowska, E. Umińska-Tytoń: Leksykon nazewnictwa miejskiego Łodzi.
Bibliografia
- Zmarł prof. Jerzy Werner. Nekrologi. „Dziennik Popularny”. Nr 231, s. 2, 11 października 1977.
- Jerzy Werner. Nekrolog. „Dziennik Popularny”. Nr 232, s. 2, 12 października 1977.
- C. Szczepaniak: Wspomnienie o profesorze Jerzym Wernerze [w:] „Zeszyty Historyczne Politechniki Łódzkiej” 2002, nr 1, s. 59–63.
Linki zewnętrzne
- Wspomnienie o profesorze Jerzym Wernerze. pojazdy.p.lodz.pl.