Jerzy Juriewicz Chodkiewicz

Gryf z Mieczem
Rodzina	Chodkiewiczowie herbu własnego
Data urodzenia	ok. 1570
Data śmierci	22 lipca 1595
Ojciec	Jerzy Chodkiewicz
Matka	Zofia Olelkowicz Słucka
Żona	Zofia Radziwiłłówna
Dzieci	Mikołaj

Jerzy Juriewicz Chodkiewicz herbu własnego (zm. 22 lipca 1595 roku^[1]) – krajczy litewski (1588), starosta generalny żmudzki (1590-1595), marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego (1594).

Był synem Jerzego Chodkiewicza kasztelana trockiego (1566), krajczego litewskiego (1555 r.), stolnika litewskiego (1549), starosty bielskiego i jego żony Zofii z książąt Olelkowicz Słuckich. Jego dziadkiem był Aleksander Chodkiewicz (ur. 1457, zm. 28 maja 1549), koniuszy dworski (1502), marszałek hospodarski (1506), starosta puński, brzeski, knyszyński, wojewoda nowogródzki, dzierżawca wilkiejski, ostryński a babką księżna Wasylisa Hołowczyńska h. Łabędź (zm. 11 maja 1552 r.), c. Jarosława Hołowczyńskiego pochowana w Supraślu.

Jerzy miał siostrę Halszkę Chodkiewiczównę, którą poślubił Wacław Szemet – kasztelan smoleński oraz brata Hieronima Chodkiewicza (1560-1617) – krajczego, starostę brzeskiego, kasztelana wileńskiego. Rodzina była wyznania prawosławnego.

Wychowany w prawosławiu, zapewne podczas nauki w kolegium jezuickim przeszedł na katolicyzm (podobnie uczynił jego brat), którego stał się gorliwym wyznawcą.

W 1589 roku był sygnatariuszem ratyfikacji traktatu bytomsko-będzińskiego na sejmie pacyfikacyjnym^[2].

W 1594 roku żoną Jerzego została księżna Zofia z Radziwiłłów, córka księcia Mikołaja Radziwiłła (wojewody nowogródzkiego) (1546-1589) i Zofii Heleny Hlebowicz Połońskiej, kalwinistka. Jezuita Jan Bobola (1557-1604) napisał na uroczystość weselną wiersz; Z powodu ślubu starosty żmudzkiego, Jerzego Chodkiewicza. W małżeństwie tym urodził się jeden syn Mikołaj zmarły w niemowlęctwie.

Pochowany został w cerkwi Monasteru Zwiastowania Najświętszej Marii Panny w Supraślu.

Bibliografia

• Polski Słownik Biograficzny (t. 3 s. 369) (t. 3 s. 354)

Przypisy