Hieronim Chodkiewicz
Ilustracja
Herb
Gryf z Mieczem
Rodzina

Chodkiewiczowie herbu własnego

Data urodzenia

ok. 1565

Data śmierci

18 listopada 1617

Ojciec

Jerzy Chodkiewicz

Matka

Zofia Olelkowicz Słucka

Żona

Anna z Tarłów

Dzieci

Krzysztof Chodkiewicz

Hieronim Chodkiewicz lub Jarosz Chodkiewicz herbu własnego (ur. ok. 1565, zm. 18 listopada 1617[1]) – kasztelan wileński, starosta i administrator brzeskolitewski.

Życiorys

Był synem Jerzego kasztelana trockiego, i Zofii z Olelkowiczów Słuckiej. W 1584 przebywał jako dworzanin na dworze króla Stefana Batorego, w 1588 piastował godność koniu­szego litewskiego, w 1593 został wojewodą mścisławskim, a od r. 1595 był kasztelanem wi­leńskim i prawie równocześnie starostą brzeskim i marszałkiem trybunału litewskiego. W woj­nie o Inflanty w 1600 własnym kosztem wystawił zbrojne hufce i od­znaczył się jako poseł króla Zygmunta III Wazy w sprawie odbioru zamków inflanckich. W rokoszu Zebrzydowskiego odegrał na Litwie oraz w negocjacjach Zygmunta III z Zebrzydow­skim znaczną rolę, stojąc bez zastrzeżeń po stro­nie Zygmunta wraz z Aleksandrem Chodkiewiczem wojewodą trockim i Janem Karolem Chodkiewiczem hetmanem wielkim litewskim. Podczas wy­prawy Zygmunta III na Moskwę w 1610-1612, jako kasztelan wileński z urzędu przebywał na dworze królowej Konstancji w Wil­nie, podczas pobytu króla pod Smoleńskiem radą swą służył królowi. W latach 1613-1615 wojny o Smoleńsk wspomagał oblężony Smo­leńsk przysłanymi na pomoc posiłkami. W 1616 - wybrano Hieronima na sejmie warszawskim ko­misarzem do rozgraniczenia województwa podlas­kiego od Litwy. W 1617 towarzyszył królewiczowi Władysławowi przed wyprawą na Moskwę aż do Krzemieńca.

Hieronim był dobrodziejem zakonu bernardynów w Wil­nie oraz jezuitów w Brześciu Litewskim. Był czterokrotnie żonaty. Z drugiego małżeństwa z Anną Tarło miał dwóch synów: Krzysztofa i Jana Hieronima. Czwartą żoną (od r. 1614) była Zofia z Korabczewskich, wdowa po kniaziu Romanie Rożyńskim[2]. Według tekstu na jego portrecie, został pochowany w Brzostowicy, według Teodora Żychlińskiego[3] i Wandy Dobrowolskiej – w Brześciu Litewskim.

Przypisy

  1. ↑ Karol Żojdź, Stronnictwo Zygmunta III Wazy w Wielkim Księstwie Litewskim w latach 1603-1621, Warszawa 2018, s. 320.
  2. ↑ dane na temat rodziny. [dostęp 2017-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)].
  3. ↑ Teodor Żychliński: Złota księga szlachty polskiej. R. II. Poznań, 1880, s. 57.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.