Jerzy Wiktor Feliks Łanowski
Data i miejsce urodzenia

5 czerwca 1919
Lwów

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 2000
Wrocław

profesor
Specjalność: filologia klasyczna
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

1950

Profesura

1964

uczelnia

Uniwersytet Wrocławski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Jerzy Wiktor Feliks Łanowski, pseud. literacki Georgius Arvalis (ur. 5 czerwca 1919 we Lwowie, zm. 24 stycznia 2000 we Wrocławiu) – polski filolog klasyczny, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor prac naukowych z dziedziny literatury greckiej, tłumacz m.in. Eurypidesa i Menandra. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1993)[1].

Edukacja

  • 1937 matura w gimmazjum klasycznym we Lwowie.
  • 1937–1939 studia filologii klasycznej w Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie.
  • 1945 magister filologii klasycznej w Uniwersytecie im. Iwana Franki we Lwowie na podstawie pracy pt. De Vergilio Theocriti Pharmaceutriarum imitatore (prom. prof. Jerzy Manteuffel).
  • 6 maja 1946 magister filozofii w zakresie filologii klasycznej uzyskany na Uniwersytecie i Politechnice we Wrocławiu. Praca magisterska (druga) pt. Sententiarum Menandri capita tria: de deis, de vita et morte, de Fortuna.
  • 1950 doktor nauk humanistycznych na podstawie dysertacji pt. De monostichis Menandri quaestiones selectae (druk w czasopiśmie "Eos" 1950, nr 1, s. 35-74).
  • 1955 docent.
  • 1964 profesor nadzwyczajny.
  • 1981 profesor zwyczajny.

Publikacje

Publikacje książkowe

  • 500 zagadek antycznych (1966)
  • Antologia anegdoty antycznej (1963, 1970, 1984)
  • Philogelos albo śmieszek (1965, 1986)
  • Szlakiem siedmiu cudów starożytności (1964)
  • Święte igrzyska olimpijskie (1981, 2000)
  • Literatura Grecji starożytnej w zarysie (1987); nowa redakcja (opracowana we współpracy z ks. prof. Markiem Starowieyskim) pt. Literatura Grecji starożytnej. Od Homera do Justyniana (1996).

Tłumaczenia z języka greckiego

  • Menander, Odludek albo Mizantrop (1960)
  • Eurypides, Tragedie, t. 1-3 (1967, 1972, 1980).
  • Sofokles, Filoktet (1975)
  • Menander, Wybór komedii i fragmentów (1982)
  • Chrystus cierpiący (1995)
  • Hezjod, Narodziny bogów (Theogonia), Prace i dni, Tarcza, przełożył, wstępem i przypisami opatrzył Jerzy Łanowski (Warszawa 1999).

Poezje łacińskie i polskie

  • Georgius Arvalis, Wiersze ulotne, Wrocław 2002.

Przypisy

  1. ↑ Monitor Polski, poz. 44. [dostęp 2013-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-18)].

Bibliografia

  • Stanisław Stabryła, Profesor Jerzy Łanowski, "Nowy Filomata" 2000, nr 1.
  • Alicja Szastyńska-Siemion, Jerzy Łanowski – wspomnienie (1919-2000), "Meander" 2000, nr 5, s. 387-390.
  • Lucyna Stankiewicz (red.), Jerzy Łanowski (1919-2000). Uczony, tłumacz, popularyzator, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2004 (zbiorek zawiera liczne fotografie i kilka artykułów omawiających życie i dorobek J. Łanowskiego).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.