Jerko Matulić w barwach HBC Nantes (2017) | |||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
20 kwietnia 1990 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
187 cm | ||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||
Numer w klubie |
11 | ||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[infobox 1] | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
|
Jerko Matulić (ur. 20 kwietnia 1990 w Supetarze[2]) – chorwacki piłkarz ręczny, prawoskrzydłowy, od 2019 zawodnik Wisły Płock.
Reprezentant Chorwacji, uczestnik mistrzostw świata (2011, 2017). Zwycięzca Ligi SEHA z RK Zagrzeb w sezonie 2012/2013 i finalista Ligi Mistrzów z HBC Nantes w sezonie 2017/2018.
Kariera sportowa
W latach 2010–2014 był zawodnikiem RK Zagrzeb, z którym zdobył cztery mistrzostwa Chorwacji i cztery Puchary Chorwacji. W sezonie 2012/2013 wygrał ze swoją drużyną Ligę SEHA, rzucając w rozegranym 14 kwietnia 2013 meczu finałowym z macedońskim Vardarem Skopje (25:24) sześć bramek[3]. Będąc graczem zespołu z Zagrzebia, w ciągu czterech sezonów rozegrał w Lidze Mistrzów 39 spotkań, w których zdobył 34 gole[2].
W latach 2014–2016 był zawodnikiem Chambéry Savoie. W jego barwach rozegrał we francuskiej ekstraklasie 44 mecze i zdobył 158 goli[4]. W sezonie 2015/2016, w którym w 12 spotkaniach rzucił 32 bramki[2], dotarł ze swoim zespołem do Final Four Pucharu EHF. W latach 2016–2018 był graczem HBC Nantes, z którym zdobył Puchar Francji (2016/2017), Superpuchar Francji (2017) oraz srebrny i brązowy medal mistrzostw kraju. W barwach HBC Nantes rozegrał we francuskiej ekstraklasie 46 meczów i rzucił 62 bramki[4]. Ponadto w sezonie 2017/2018, w którym wystąpił w 19 spotkaniach i zdobył 16 goli[2], zajął z Nantes 2. miejsce w Lidze Mistrzów.
W 2018 przeszedł do Azotów-Puławy[5]. W Superlidze zadebiutował 1 września 2018 w wygranym meczu z Zagłębiem Lubin (35:24), w którym zdobył pięć goli. W sezonie 2018/2019 rozegrał w polskiej lidze 24 spotkania i rzucił 79 bramek. Ponadto wystąpił w sześciu spotkaniach Pucharu EHF, w których zdobył 14 goli[2]. Na początku sierpnia 2019 został zawodnikiem Wisły Płock, z którą podpisał półroczny kontrakt (płocki klub zdecydował się na pozyskanie zawodnika ze względu na kilkumiesięczną absencję podstawowego prawoskrzydłowego, Michała Daszka)[6].
W 2010 uczestniczył w mistrzostwach Europy U-20 na Słowacji, w których rozegrał siedem meczów i zdobył 22 gole[7]. Z reprezentacją Chorwacji seniorów brał udział w mistrzostwach świata w Szwecji (2011; rozegrał dziewięć meczów i rzucił dziewięć bramek) i w mistrzostwach świata we Francji (2017; wystąpił w pięciu meczach).
Sukcesy
- RK Zagrzeb
- Liga SEHA: 2012/2013
- Mistrzostwo Chorwacji: 2010/2011, 2011/2012, 2012/2013, 2013/2014
- Puchar Chorwacji: 2010/2011, 2011/2012, 2012/2013, 2013/2014
- HBC Nantes
- Puchar Francji: 2016/2017
- Superpuchar Francji: 2017
- 2. miejsce w Lidze Mistrzów: 2017/2018
Statystyki
Klub | Sezon | Liga | Liga | ||
---|---|---|---|---|---|
M | B | Śr. | |||
Chambéry Savoie | 2014/2015 | LNH | 24 | 75 | 3,1 |
2015/2016 | 20 | 83 | 4,2 | ||
Razem | 44 | 158 | 3,6 | ||
HBC Nantes | 2016/2017 | LNH | 22 | 32 | 1,5 |
2017/2018 | 24 | 30 | 1,3 | ||
Razem | 46 | 62 | 1,3 | ||
Azoty-Puławy | 2018/2019 | Superliga | 24 | 79 | 3,3 |
Stan na koniec sezonu 2018/2019[4] |
Przypisy
- ↑ Jerko Matulić. furkisport.hr. [dostęp 2018-09-22]. (chorw.).
- 1 2 3 4 5 Jerko Matulić. eurohandball.com. [dostęp 2019-08-12]. (ang.).
- ↑ Second season finished in Skopje: CO Zagreb the second SEHA League winners, Strahinja Milić MVP in the finals. seha-liga.com, 15 kwietnia 2013. [dostęp 2018-09-22]. (ang.).
- 1 2 3 Jerko Matulić. lnh.fr. [dostęp 2018-09-22]. (fr.).
- ↑ Marcin Górczyński: Azoty rzucają Orlen Wiśle wyzwanie. Trzy poważne wzmocnienia w Puławach. sportowefakty.wp.pl, 11 czerwca 2018. [dostęp 2018-09-22].
- ↑ Jerko Matulić zasili szeregi ORLEN Wisły Płock. sprwislaplock.pl, 6 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-12].
- ↑ Raport z mistrzostw Europy U-20 na Słowacji 2010. eurohandball.com. [dostęp 2018-09-22]. (ang.).