Blastocerus | |||
J.A. Wagner, 1844[1] | |||
Przedstawiciel rodzaju – samiec jeleniaka bagiennego (B. dichotomus) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
jeleniak | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Cervus paludosus Desmarest, 1822 (= Cervus dichotomus Illiger, 1815) | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Jeleniak[10] (Blastocerus) – rodzaj ssaków z podrodziny saren (Capreolinae) w obrębie rodziny jeleniowatych (Cervidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w Ameryce Południowej[11][12][13].
Morfologia
Długość ciała 165–180 cm, długość ogona 13–15 cm, wysokość w kłębie 100–130 cm; masa ciała 70–130 kg[12][14].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1844 roku paleontolog i zoolog Johann Andreas Wagner w suplemencie do publikacji autorstwa niemieckiego przyrodnika Johanna Christiana Daniela von Schrebera dotyczącej ssaków[1]. Wagner wymienił trzy gatunki – Cervus paludosus Desmarest, 1822 (= Cervus dichotomus lliger, 1815), Cervus macrotis Say, 1823 (= Cervus hemionus Rafinesque, 1817) i Cervus campestris Wied-Neuwied, 1826 (= Cervus bezoarticus Linnaeus, 1758) – nie wskazując gatunku typowego; w ramach późniejszego oznaczenia w 2000 roku angielski zoolog Peter Grubb na typ nomenklatoryczny wyznaczył Cervus paludosus Desmarest, 1822 (= Cervus dichotomus lliger, 1815)[15].
Etymologia
- Blastocerus (Blastoceri, Blastoceros, Blastoros): gr. βλαστος blastos ‘kiełek, pęd’; κερας keras, κερατος keratos ‘róg’[16].
- Bezoarticus: hiszp. bezoar ‘dzika koza’; łac. przyrostek -icus ‘podobny’[17]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Cervus paludosus Desmarest, 1822 (= Cervus dichotomus Illiger, 1815).
- Edocerus (Edoceros): gr. ηδω ēdō ‘jeść’[18]; κερας keras, κερατος keratos ‘róg’[19]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Cervus dichotomus Illiger, 1815.
Podział systematyczny
Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek[20][14][13][10]:
- Blastocerus dichotomus (Illiger, 1815) – jeleniak bagienny
Opisano również kilka gatunków wymarłych[21]:
- Blastocerus avius (Ameghino, 1888)[22] (Ameryka Południowa).
- Blastocerus extraneus Simpson, 1928[23] (Ameryka Północna; plejstocen).
- Blastocerus percultus (Ameghino, 1902)[24] (Ameryka Południowa; plejstocen).
- Blastocerus tuberculatus (P. Gervais & Ameghino, 1880)[25] (Ameryka Południowa).
- Blastocerus vulneratus (Ameghino, 1889)[26] (Ameryka Południowa; plejstocen).
Uwagi
Przypisy
- 1 2 J.A. Wagner: Supplementband. W: J.Ch.D. von Schreber: Die Säugthiere in Abbildungen nach der Natur, mit Beschreibungen. Cz. 4: Die Nager (zweiter Abschnitt), Bahnlücker, Einhufer, Dickhäuter und Wiederkäuer. Erlangen: Expedition des Schreber’schen säugthier- und des Esper’schen Schmetterlingswerkes, 1844, s. 366. (niem.).
- ↑ C.J. Sundevall. Methodisk öfversigt af Idislande djuren, Linnés Pecora. „Kungliga Svenska vetenskapsakademiens handlingar”. För år 1844, s. 182, 1844. (szw. • łac.).
- ↑ J.E. Gray: Gleanings from the menagerie and aviary at Knowsley Hall. Hoofed Quadrupeds. Cz. 2. Knowsley: Printed for private distribution, 1850, s. 68. (ang.).
- ↑ L.J.F.J. Fitzinger: Wissenschaftlich-populäre Naturgeschichte der Säugethiere in ihren sämmtlichen Hauptformen. Nebst einer Einleitung in die Naturgeschichte überhaupt und in die Lehre von den Thieren insbesondere. Cz. 4. Vienna: Aus der Kaiserlich-Königliche Hof- und Staatsdruckerei, 1860, s. 176. (niem.).
- ↑ J.E. Gray: Catalogue of ruminant Mammalia (Pecora, Linnæus) in the British Museum. London: British Museum, 1872, s. 87. (ang.).
- 1 2 T. Knottnerus-Meyer. Über das Tränenbein der Huftiere. Vergleichend-anatomischer Beitrag zur Systematik der rezenten Ungulata. „Archiv für Naturgeschichte”. 73 (1), s. 19, 1907. (niem.).
- ↑ C.A. Marelli. Los vertebrados exhibidos en los zoológicos del Plata. „Memorias del Jardín Zoológico de La Plata”. 4, s. 57, 1932. (hiszp.).
- ↑ F.D. de Ávila-Pires. Um novo gênero para o „cervo” ou „veado do pantanal”. „Boletim do Museu Nacional”. 153, s. 5, 1957. (hiszp.).
- ↑ M. Tamayo H. & D. Frassinetti C.. Catalogos de los mamiferos fosiles y vivientes de Chile. „Boletín del Museo Nacional de Historia Natural de Chile”. 37, s. 386, 1980. (hiszp.).
- 1 2 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 171. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Blastocerus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-10-14]. (ang.).
- 1 2 S. Mattioli: Family Cervidae (Deer). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 436. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
- 1 2 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 316. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- 1 2 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 594. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ P. Grubb. Valid and invalid nomenclature of living and fossil deer, Cervidae. „Acta Theriologica”. 45 (3), s. 296, 2000. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 138, 1904. (ang.).
- ↑ J.K. Braun & M.A. Mares. The mammals of Argentina: an etymology. „Mastozoología Neotropical”. 2 (2), s. 190, 1995. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 88.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 51.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-11-28]. (ang.).
- ↑ J.S. Zijlstra , ''Blastocerus'', Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-11-28] (ang.).
- ↑ F. Ameghino: Rápidas diagnosis de algunos mamíferos fósiles nuevos de la República Argentina. Buenos Aires: Pablo E. Coni é hijos, 1888, s. 16. (hiszp.).
- ↑ G.G. Simpson. Pleistocene mammals from a cave in Citrus County, Florida. „American Museum novitates”. 328, s. 14, 1928. (ang.).
- ↑ F. Ameghino. Notas sobre algunos mamíferos fósiles nuevos o poco conocidos del valle de Tarija. „Anales del Museo Nacional de Buenos Aires”. Serie III. 1 (2), s. 251, 1902. (hiszp.).
- ↑ H.F.P. Gervais & F. Ameghino: Los mamiferos fosiles de la America Meridional / Les mammifères fossiles de l’Amérique du Sud. Paris; Buenos Aires: F. Savy; Igon Hermanos, 1880, s. 124. (hiszp. • fr.).
- ↑ F. Ameghino. Contribución al conocimiento de los mamiferos fósiles de la República Argentina. „Acta de la Academia Nacional de Ciencias Exactas”. 6, s. 606, 1889. (hiszp.).
Bibliografia
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).