Duet w t.A.T.u.

W latach 1994–1997 stawiała pierwsze muzyczne kroki w dziecięcym zespole popowym Avenue. Po odejściu z grupy grała w zespole Nieposiedy, w którym poznała Julię Wołkową^[7]. W 1999 obie zostały wokalistkami zespołu t.A.T.u., którego twórcą był Iwan Szapowałow. Współfinansował go Boris Renski^[8]. 21 maja 2001 wokalistki wydały pierwszy album studyjny pt. 200 po wstriecznoj^[9]. Album promowały między innymi singlami „Ja soszła s uma”^[10] i „Nas nie dogoniat”^[11], które stały się międzynarodowymi przebojami. Wideoklip do „Ja soszła s uma” wywołał duże kontrowersje w Rosji, za sprawą homoseksualnego wydźwięku^[12]. Sam album był najlepiej sprzedającą się płytą w Rosji. Szacuje się, że posiada go milion nabywców zgodnie z oficjalnymi certyfikatami sprzedaży^[13][12]. Trzecim singlem promującym album został utwór „30 minut”^[14]. Między majem a grudniem odbyły pierwszą wspólną trasę koncertową – 200 po wstriecznoj Tour.

Na początku 2002 podpisały umowę z międzynarodową wytwórnią płytową Interscope, podległą Universal Music Group, dzięki czemu nagrały anglojęzyczną wersję debiutanckiej płyty, którą wydały 17 września 2002 jako 200 km/h in the Wrong Lane, wydały 17 września 2002^[15]. Album zyskał przychylne opinie krytyków^[8]. Został rozpowszechniony w 5 mln kopii; zgodnie z oficjalnymi certyfikatami, sprzedał się w nakładzie ponad 1 mln egzemplarzy w Europie^[16], 500 tys. w Stanach Zjednoczonych i 2 mln w Japonii^{[17][18][19][20]}. Wydawnictwo promowane było m.in. przez singiel „All the Things She Said”, będący anglojęzyczną wersją utworu „Ja soszła s uma”^[8]. Pozostałymi singlami z płyty zostały utwory „Not Gonna Get Us”^[8], „Show Me Love”^[21], „30 Minutes”^[22] i „How Soon Is Now?”, będący coverem piosenki z repertuaru zespołu The Smiths^[23]. Dzięki zdobytej popularności poza granicami Rosji, wystąpiły na scenach cieszących się renomą goszczenia artystów o międzynarodowej sławie – Tokyo Dome i Wembley Arenie. Zrealizował również trasy koncertowe w Europie, Ameryce Łacińskiej i Azji^[8].

Lena Katina, 2003

W marcu 2003 zostały wybrane wewnętrznie przez rosyjskiego nadawcę publicznego (Pierwyj kanał) na reprezentantki Rosji w 48. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Rydze. Ich konkursowym utworem został singiel „Nie wier´, nie bojsia” autorstwa Marsa Łazara, Iwana Szapowałowa i Walerija Polijenki^[24][25]. Podczas tygodnia poprzedzającego koncert finałowy wzbudzały kontrowersje skandalicznym zachowaniem; w tym nie przestrzegały harmonogramu prób i przerywały występy^[26][27][28], m.in. podczas próby technicznej^[29][30]. Organizatorzy zapowiedzieli, że jeżeli podczas występu na żywo dopuszczą się kontrowersyjnych zachowań (np. homoseksualnego pocałunku), ich prezentacja zostanie zastąpiona zapisem z próby generalnej^[31]. Podczas nagrywania próby na scenie wystąpiła jednak tylko Katina, ponieważ Wołkowa została przewieziona do szpitala z powodu problemów z gardłem^[32]. Wołkową zastąpiła wówczas estońska wokalistka Katja Netajeva^[33][34]. Podczas drugiej próby generalnej ich występ spotkał się z pozytywnym odbiorem przez dziennikarzy, a one same nie wzbudzały kontrowersji na scenie^[35]. Chociaż były faworytkami bukmacherów do wygrania konkursu^{[36][37][38][39]}, zajęły trzecie miejsce w finale. Wyniki spotkały się z krytyką ze strony rosyjskiej telewizji^{[40][41][42][43][44][45]}. Sześć lat po finale Katina wyznała w jednym z wywiadów, że Pierwyj kanał rzekomo otrzymał od łotewskiego nadawcy ofertę kupna pierwszego miejsca^[46].

Pod koniec września 2003 wydały debiutancki album kompilacyjny pt. Remixes^[47], a w listopadzie – pierwszy album koncertowy pt. Screaming for More. 12 grudnia w rosyjskiej telewizji transmitowany był specjalny program poświęcony historii zespołu pt. Anatomy of t. A. T. u., podczas którego przyznały się do bycia heteroseksualistkami^[48]. Pod koniec roku przedstawiciel wytwórni Neformat poinformował media o planach zebrania petycji popierających udział wokalistek w wyborach prezydenckich^[49]. Na początku 2004 rozwiązały umowę z Szapowałowem oraz jego wytwórnią Neformat^[50], a w 2004 zawiesiły współpracę z powodu ciąży Wołkowej^[51][52].

t.A.T.u. w Echo of Moscow Radio, 2008

4 lipca 2004 Katina wyjechała z Wołkową do Londynu, gdzie rozpoczęły nagrywanie materiału na nowy album studyjny wraz z nowym menedżerem, Sergiejem Gałojanem^[53]. 11 października 2005 wydały album zatytułowany Dangerous and Moving^[54]. Rosyjska wersja albumu (pt. Ludi inwalidy) została wydana dwa tygodnie później^[55]. Pierwszym singlem promującym ich angielską wersję płyty był „All About Us”^[56]. Rosyjską wersję promował – „Ludi inwalidy”^[57]. Drugim singlem promującym anglojęzyczne wydawnictwo został utwór „Friend or Foe”^[58], w którym partie basowe nagrał Sting^[55].

W sierpniu 2006 poinformowały o odejściu z wytwórni Universal/Interscope z powodu różnicy zdań w sprawie wyboru poszczególnych utworów na single^[59]. Niedługo później założyli własną wytwórnię – T.A. Music^[60].

21 października 2008 wydały album studyjny pt. Happy Smiles w serwisie iTunes^[61], zaś 15 grudnia 2009 tamże, jej anglojęzyczna wersja – Waste Management^[62].

21 marca 2009 podjęły decyzję o zawieszeniu działalności^[63].

Kariera solowa

Lena Katina, 2011

Po zakończeniu działalności zespołu Katina przeprowadziła się do Los Angeles. 30 maja 2010 zagrała pierwszy solowy koncert w klubie nocnym „Troubadour”^[64]. W czerwcu zaprezentowała pierwszy, solowy singiel, „Lost in this Dance”^[65]. W lutym 2011 miała zagrać koncert na stadionie Cotton Bowl^[66], jednak został on odwołany^[67] z powodu słabej sprzedaży biletów^[68]. 4 sierpnia 2011 wydała singiel „Never Forget”^[69]. 7 stycznia 2012 meksykański zespół Belanova opublikował w serwisie YouTube teledysk do utworu „Tic-Toc” nagranego w duecie z Katiną^[70], który znalazł się na ich albumie Sueño Electro II^[71].

24 września 2013 wydała singiel „Lift Me Up”^[72], a 7 października 2014 udostępniła w sklepach cyfrowych następny – „Who I Am”^[73]. 18 listopada 2014 wydała debiutancki, solowy album studyjny pt. This Is Who I Am^[74]. Na czwarty, ostatni singiel z płyty wybrała „An Invitation”, który ukazał się równocześnie z premierą płyty^[75]. 1 lipca 2016 wydała hiszpańskojęzyczną wersję albumu, zatytułowaną Esta soy yo^[76], którą promował odpowiednik singla „Lift Me Up” w tym języku – „Levántame”, dostępny w sprzedaży cyfrowej od 24 września 2013^[77].

31 maja 2017 powiadomiła, że pracuje nad teledyskiem do nowego singla, który ma się ukazać w języku angielskim i rosyjskim^[78]. 22 października zaprezentowała premierowo singiel „Silent Hills” nagrany w duecie z Jus Gratą^[79], w jednej ze stacji radiowych o największym zasięgu w Rosji – Love Radiu^[80]. 14 listopada zaprezentowała koncertowe DVD pt. Live in Rome^[81]. 25 grudnia opublikowała piosenkę „Here I Go Again”, którą nagrała w duecie z Daddy’m Mercurym^[82].

25 stycznia 2018 otrzymała chilijską nagrodę od organizacji wsparcia ruchu LGBT, Movilh^[83]. 20 lutego udzieliła obszernego wywiadu dla stacji radiowej Capital FM^[84]. 26 lutego gościła w Love Radiu, a podczas audycji zaśpiewała premierowo utwór „Krasawcy”^[85]. 28 lutego za pośrednictwem meksykańskiego ogólnodostępnego radia ExaFm zaprezentowała singiel „Here I Go Again”^[86], który trzy dni później został puszczony w Love Radiu^[87]. 2 marca udzieliła rozgłośni wywiadu o koncercie z premierowymi utworami w Moskwie^[88]. 3 marca 2018 zagrała specjalny koncert wraz z zespołem w Moskwie, na którym zaśpiewała utwory z nadchodzącej, trzeciej solowej płyty, a także wykonała utwory z debiutanckiego solowego albumu i kilka z twórczości t.A.T.u. Album pierwotnie miał ukazać się wiosną tegoż roku^[89]. 4 marca wydała zapowiedziany singiel w języku rosyjskim – „Posle nas”, który ukazał się w ogólnej sprzedaży w iTunes, a także w serwisie streamingowym Spotify^[90]. 3 sierpnia zaprezentowała singiel „Kosy”^[91], zaś 12 września następny – „McDonald’s”^[92]. 27 listopada wzięła udział w nagraniu programu Segodnija vecherom wraz z Michaiłem Bojarskim na kanale Pierwyj kanał^[93], zaś 4 grudnia w noworocznym wydaniu show komediowego Ural Pelmeni na STS^[94]. W grudniu poinformowała o dołączeniu do akcji „Gwiazdy sportów studenckich” organizowanej przez Halę Sportową Łużniki^[95]. 10 grudnia opublikowała skróconą wersję teledysku do „Kosy”^[96]. 14 grudnia miał swoją premierę piąty singiel artystki z zapowiadanej płyty – „Kurish”^[97][98], zaś 12 kwietnia 2019 szósty – „Star Trek”^[99].