Jednonawowa stacja metra – rodzaj konstrukcji stacji metra, posiadającej jedną, szeroką halę peronową z jednym, lub dwoma peronami. Rozwiązanie takie realizuje się na wiele sposobów, takich jak[1]:

  • monolityczne sklepienie w kształcie łuku;
  • oparcie monolitycznego stropu na ścianach szczelinowych;
  • płytowo-żebrowy strop z prefabrykatów i monolitycznej płyty żelbetowej.

Stacje na świecie

Pierwszymi stacjami tego typu otwartymi w ZSRR były Płoszczad Mużestwa i Politechniczeskaja w Leningradzie (obecnie Sankt Petersburg). Także tutaj zbudowano pierwszą dwupoziomową stację tego typu z możliwością przesiadki: Sportiwnaja. Wszystkie stacje jednonawowe tutaj są na dużych głębokościach, natomiast w Moskwie jest tylko jedna głęboka stacja jednonawowa: Timirjazewskaja.

Większość podziemnych stacji Bay Area Rapid Transit (zatoka San Francisco) jest typu jednonawowego, podobnie jak stacje w centrum Waszyngtonu.

Stacje w Polsce

W warszawskim metrze są cztery stacje z sufitem w kształcie łuku: Kabaty, Wierzbno, Racławicka i Pole Mokotowskie, jedna stacja z płaskim, monolitycznym stropem: Politechnika oraz jedna ze stropem płytowo-żebrowym i bocznymi galeriami: Wilanowska[1].

Galeria

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 Oficjalna strona warszawskiego metra. metro.waw.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-16)]..
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.