Jean-Philippe Loys de Chéseaux

Jean-Philippe Loys de Chéseaux (ur. 4 maja 1718 w Lozannie, zm. 30 listopada 1751 w Paryżu) – szwajcarski astronom, matematyk i zamożny właściciel ziemski[1]. Był wnukiem Jean-Pierre’a de Crousaz[2]. Posiadał prywatne obserwatorium astronomiczne z 14-stopowym teleskopem soczewkowym oraz 2-stopowym teleskopem zwierciadlanym[1].

13 grudnia 1743 roku został niezależnym odkrywcą komety C/1743 X1 (wcześniej zaobserwował ją Dirk Klinkenberg 9 grudnia), zaś 13 sierpnia 1746 roku odkrył kometę C/1746 P1[1].

W latach 1745 i 1746 sporządził listę 21 mglistych obiektów nocnego nieba, był odkrywcą ośmiu z nich oraz współodkrywcą kilku innych. Odkryte przez niego obiekty to Mgławica Omega oraz gromady gwiazd: Messier 35, Messier 4, Messier 16, NGC 6633, Messier 71, IC 4665, Messier 25[3]. Obiekty niezależnie przez niego odkryte to m.in. Mgławica Laguna i Gromada Motyl, zaobserwowane wcześniej przez Hodiernę[3][uwaga 1]. De Chéseaux przesłał tę listę do Paryża, do swojego dziadka Réaumura, który odczytał ją na posiedzeniu Francuskiej Akademii Nauk 6 sierpnia 1746 roku. O liście tej wspominał Guillaume Le Gentil w 1759 roku, jednak nie została ona opublikowana i na wiele lat zapomniano o niej. Dopiero Guillaume Bigourdan odnalazł ją i opublikował w swojej pracy z 1884 roku, wydanej drukiem w roku 1892[1].

De Chéseaux był jednym z pierwszych astronomów, który sformułował paradoks Olbersa[1][2].

Dokonał także badań związanych z chronologią w Biblii, próbując ustalić datę ukrzyżowania Jezusa Chrystusa poprzez powiązanie proroczych okresów z Księgi Daniela z obserwowanymi cyklami zjawisk astronomicznych. Jego praca na ten temat została zredagowana i opublikowana pośmiertnie w 1754 roku pod tytułem Mémoires posthumes de M. de Cheseaux przez jego synów[4].

Zmarł w wieku zaledwie 33 lat[1].

Uwagi

  1. ↑ Publikacja Hodierny z 1654 roku była praktycznie nieznana poza jego rodzinną Sycylią, a międzynarodowa społeczność astronomów przez kilka wieków nie była świadoma jego odkryć.

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 Hartmut Frommert, Christine Kronberg: Philippe Loys de Chéseaux. Students for the Exploration and Development of Space (SEDS). [dostęp 2017-03-05]. (ang.).
  2. 1 2 red. Thomas Hockey: Biographical Encyclopedia of Astronomers 2nd Edition. Springer New York, 2014, s. 1357-1359. ISBN 978-1-4419-9917-7.
  3. 1 2 Wolfgang Steinicke: Jean Phillippe Loys de Chéseaux. [w:] NGC/IC observers [on-line]. [dostęp 2017-03-05]. (ang.).
  4. ↑ CYCLICAL CHARACTER OF THE PROPHETIC PERIODS OF DANIEL AND THE APOCALYPSE. DISCOVERIES OF M.. DE CHESEAUX.. W: H. Grattan Guinness: The approaching end of the age viewed in the light of history, prophecy, and science. Londyn: Hodder and Stoughton, 1879. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Hartmut Frommert, Christine Kronberg: De Chéseaux's List of 21 "Nebulae". Students for the Exploration and Development of Space (SEDS), 2000-04-15. [dostęp 2017-03-05]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.