Jawor
Państwo

 Polska

Pasmo

Bieszczady Zachodnie

Wysokość

827 m n.p.m.

Wybitność

115 m

Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich
Mapa konturowa Bieszczadów Zachodnich, po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Jawor”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Jawor”
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich
Mapa konturowa Beskidów Wschodnich, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Jawor”
Ziemia49°17′38″N 22°17′12″E/49,293889 22,286667

Jawor (827 m n.p.m.) – szczyt w Bieszczadach Zachodnich, w Paśmie Łopiennika i Durnej.

Jawor znajduje się w bocznym grzbiecie odbiegającym na zachód ze szczytu o wysokości 832 m n.p.m. w północnej części grzbietu głównego. Od tego nienazwanego wzniesienia oddziela go przełęcz Patryszczak (712 m n.p.m.), przez którą przebiega droga stokowa z Bystrego do Jabłonek. Masyw, podobnie jak sąsiednie szczyty, charakteryzuje się dosyć dużym nachyleniem stoków. Zachodni opada do doliny Jabłonki, natomiast północne i południowe zbocza odwadniają jej niewielkie prawobrzeżne dopływy.

Górne partie południowego stoku na powierzchni 3,02 hektara obejmuje rezerwat przyrody Cisy na Górze Jawor utworzony w 1957 r. Znajduje się tam najliczniejsza populacja cisa pospolitego w Bieszczadach licząca łącznie 1640 osobników, z czego 265 ma wysokość powyżej 1,3 m[1]. Z rzadkich w Polsce roślin występuje też groszek wschodniokarpacki[2]. Ponadto góra w całości leży na terenie Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego.

Na południowo-zachodnim stoku znajdowało się pole bitwy stoczonej w lutym 1915 roku podczas I wojny światowej. W dolinie Jabłonki, u podnóża zachodniego stoku znajduje się zaś nieczynny kamieniołom.

Góra jest w całości porośnięta lasem, przez co nie ma tu punktów widokowych. Nie prowadzą tędy szlaki turystyczne.

Przypisy

  1. ↑ Jan Bodziarczyk, Tomasz Rużyło. Warunki występowania, struktura oraz stan zdrowotny populacji cisa pospolitego Taxus baccata L. w rezerwacie przyrody „Cisy na Górze Jawor” w Bieszczadach. „Roczniki bieszczadzkie”. 15 (2007).
  2. ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.

Bibliografia

  • Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK SA. ISBN 83-7329-436-8.
  • Wojciech Krukar: Mapa Bieszczadów wyd. Ruthenus. [dostęp 2009-02-11].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.