Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel |
prywatny |
Długość |
10 m |
Głębokość |
0 m |
Deniwelacja |
8 m |
Wysokość otworów |
400 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
40 m |
Ekspozycja otworów |
ku NE, NW |
Kod |
J.Olk.I-07.23 |
Położenie na mapie gminy Wielka Wieś | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego | |
50°10′38″N 19°44′55″E/50,177222 19,748611 | |
Strona internetowa |
Jaskinia nad Diablą Bramą, Schronisko nad Djablą Bramą – jaskinia w Dolinie Będkowskiej[1] na Wyżynie Olkuskiej wchodzącej w skład Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2]. Znajduje się we wsi Będkowice, w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś[3].
Opis obiektu
Obiekt znajduje się w grupie skał o nazwie Czarcie Wrota położonej przy wąskiej asfaltowej drodze z Będkowic przez dno Doliny Będkowskiej do Łazów. Tuż nad tą drogą w górnej skale Czarcich Wrót jest dobrze widoczny, duży otwór Schroniska w Diablej Bramie. 10 m powyżej niego w Grani nad Czarcimi Wrotami znajduje się szczelinowy otwór Jaskini nad Diablą Bramą[1].
Dolny, znajdujący się na pionowej szczelinie otwór skały ma wysokość 4 m i szerokość 0,5 m. Jest za nim korytarzyk o długości 7 m i wysokości do 2 m,w niektórych miejscach osiągający szerokość do 2 m. Tuż przed jego końcem na południowy wschód odchodzi od niego ciasny korytarzyk o długości 2 m, a na południowym zachodzie jest próg o wysokości 3 m. Powyżej tego progu, na wysokości 5 m nad ziemią jest górny otwór jaskini o wymiarach 1,5 m × 1,5 m[1].
Jest to jaskinia krasowa, wytworzona na pionowej szczelinie w późnojurajskich wapieniach skalistych. Powstała w strefie wadycznej, świadczą o tym znajdujące się w niej kotły wirowe, drobne kanaliki i krasowa gąbczastość ścian. Miejscami występuje naciek grzybkowy. Namulisko złożone z próchnicy i liści. Jaskinia jest przewiewna, widna tylko przy otworach. W ich pobliżu na ścianach rozwijają się glony. Jest w dużym stopniu poddana wpływom środowiska zewnętrznego. Wewnątrz obserwowano komary, pajęczaki i motyla szczerbówkę ksieni[1]. [1].
Historia poznania i dokumentacji
Jaskinia znana od dawna. Po raz pierwszy opisał ją i sporządził jej plan Kazimierz Kowalski w 1951 roku[4]. W rejestrze jaskiń M. Szelerewicza i A. Górnego w 1986 r. wymieniona została pod nazwą Schronisko nad Djablą Bramą. Aktualną dokumentację opracował A. Górny w październiku 2009 r., a plan M. Pruc[1].
- Skała z otworem jaskini
- Otwór
- Korytarz
- Widok z korytarza
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Andrzej Górny , Jaskinia nad Diablą Bramą, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-05-28] .
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2021-05-28] .
- ↑ K. Kowalski. Jaskinie Polski, tom. 1. Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951.