Jaskinia Stara
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Położenie

Niecka Nidziańska, Niecka Solecka, Skorocice

Właściciel

Skarb Państwa
(rezerwat przyrody)

Długość

86 m

Głębokość

3 m

Deniwelacja

3 m

Wysokość otworów

199, 202 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

0 m

Ekspozycja otworów

ku NW, ku N, ku górze, ku W

Data odkrycia

znana od dawna

Ochrona
i dostępność

niedostępna turystycznie

Kod

(nr inwentarzowy PIG) N-2.29

Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Stara”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Stara”
Ziemia50°25′12″N 20°40′20″E/50,420000 20,672222

Jaskinia Stara (Jaskinia Partyzantów) – jaskinia na terenie Niecki Nidziańskiej. Ma cztery otwory wejściowe położone w Dolinie Skorocickiej (Niecka Solecka), na północny wschód od Skorocic, w pobliżu Jaskini Górnej, Jaskini Dzwonów i Jaskini z Potokiem, na wysokościach 199 i 202 m n.p.m.[1]. Długość jaskini wynosi 86 metrów, a jej deniwelacja 3 metry[2][3].

Jaskinia znajduje się na terenie rezerwatu przyrody „Skorocice” i jest nieudostępniona turystycznie.

Rezerwat przyrody Skorocice

Opis jaskini

Jaskinię stanowią dwa, prawie równoległe korytarze. Wszystkie cztery otwory wejściowe prowadzą do niewielkiego korytarza, przez którego większą część płynie Potok Skorocicki. Korytarz ten zaczyna się i kończy w dużych otworach wejściowych (północnym i południowym) znajdujących się we wnękach skalnych. Potok przepływa między jednym z otworów środkowych, a dużym otworem południowym. W pobliżu dużego otworu północnego z korytarza odchodzi niewielki ciąg prowadzący do drugiego, obszernego i równoległego korytarza. Na lewo prowadzi on do niewielkiej studzienki, z której można dostać się do 5-metrowego korytarzyka, na prawo zaś, po kilkunastu metrach, rozdziela się na dwa krótkie korytarzyki i niewielką studzienkę[2].

Przyroda

W jaskini można spotkać małe stalaktyty i polewy naciekowe. Zamieszkują ją nietoperze i lisy[2].

Historia odkryć

Jaskinia była znana od dawna. W czasie II wojny światowej była schronieniem dla partyzantów, stąd jej druga nazwa. Jej opis i plan sporządzili J. Gubała i A. Kasza w 1999 roku[2].

Przypisy

  1. ↑ Jerzy Głazek, Jan Urban, Jacek Gubała, Andrzej Kasza - Dolina Skorocicka - dolina krasowa i największy zespół jaskiń w gipsach Niecki Nidziańskiej, 36. Sympozjum Speleologiczne, Pińczów, 2002
  2. 1 2 3 4 Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-12-21] (pol.).
  3. ↑ Jaskinie – kwartalnik Polskiego Związku Alpinizmu. Nr 3 (16)/1999. ISSN 1234-4345
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.