Jarim-Lim I
król Jamhadu
Okres

od ok. 1781 p.n.e.
do ok. 1765 p.n.e.

Dane biograficzne
Ojciec

Sumu-epuh

Dzieci

Hammurapi I

Mapa z zasięgiem terytorialnym królestwa Szamszi-Adada I (1814-1782 p.n.e.). Od zachodu jego państwo graniczy z Jamhadem.

Jarim-Lim I – amorycki król potężnego syryjskiego państwa Jamhad, syn i następca Sumu-epuha, panował w latach ok. 1781–1765 p.n.e. Współczesny Hammurabiemu z Babilonu, wymieniony w słynnym liście pochodzącym z archiwum w Mari:

„Nie ma króla, który by sam jeden był najsilniejszy. Dziesięciu lub piętnastu królów idzie za Hammurabim, panem Babilonu. Tyle samo idzie za Rim-Sinem, panem Larsy, tyle samo za Ibal-pi-Elem z Esznunny, tyle samo za Amut-pi-Elem z Qatny, a dwudziestu idzie za Jarim-Limem z Jamhadu”[1]

Korzystał ekonomicznie z międzynarodowych szlaków handlowych przebiegających przez terytorium jego królestwa. Udzielił Zimri-Limowi z Mari azylu, gdy nad miastem jego kontrolę przejął asyryjski król Szamszi-Adad I (1814-1782 p.n.e.), a następnie dopomógł mu w odzyskaniu tego miasta i przejęciu tam tronu. Sojusz pomiędzy Jamhadem a Mari umocniło małżeństwo Zimri-Lima z Szibtu, córką Jarim-Lima I. Jarim-Lim I utrzymywał też przyjazne stosunki z Hammurabim z Babilonu, a także władcami mniejszych krolestw w Syrii. Z kolei relacje z Asyrią i Esznunną pozostały wrogie.

Przypisy

  1. ↑ Marek Stępień, Kodeks ..., s. 22.

Bibliografia

  • Hammurabi, Kodeks Hammurabiego, Marek Stępień (tłum.), Warszawa: Wydawnictwo ALFA, 2000, s. 154, ISBN 83-7179-192-5, OCLC 69561864.
  • hasło Yarim-Lim I, [w:] Gwendolyn Leick, Who's Who in the Ancient Near East, London and New York 2002, s. 178-179.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.