Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
|
Janusz Dolny (ur. 3 grudnia 1927 w Kuryłówce, zm. 16 kwietnia 2008 w Krakowie) – polski pianista i pedagog.
W 1946 roku ukończył gimnazjum i liceum w Leżajsku[1], a potem studia pianistyczne odbył w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w klasie Jana Hoffmana (1947–1955). Od 1974 prowadził działalność pedagogiczną w macierzystej uczelni. W latach 1981–1987 pełnił funkcję dziekana Wydziału Instrumentalnego, w latach 1987–1990 kierował I Katedrą Fortepianu Akademii Muzycznej w Krakowie.
Od 1955 występował w duecie fortepianowym z Janiną Baster. W 1956 został laureatem I nagrody na Międzynarodowym Konkursie im. Viottiego w Vercelli w kategorii duetów fortepianowych i nagrody specjalnej szwajcarskiej Fundacji Maxa Eggera. Ponadto brał udział w: Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym w Wiedniu (1959), Berliner Festtage (1958), Warszawskiej Jesieni (1959) „Wariacje na temat Paganiniego”, Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku (1968), Wrocławskim Festiwalu Muzyki Współczesnej (1969), Bydgoskim Festiwalu Muzycznym (1971), Nałęczowskim Divertimencie (1980), Festiwalu Muzyki Odnalezionej w Tarnowie (1995)[2]. Pierwsze światowe wykonanie Wariacji D-dur na cztery ręce Chopina[3].
Filmografia
- Janina Baster i Janusz Dolny. Koncert telewizyjny[4]
Odznaczenia
Źródło: [2]
- Złoty Krzyż Zasługi
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
- Medal 40-lecia PRL
- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki
Przypisy
- ↑ Znani absolwenci. zslchrobry.lezajsk.pl
- 1 2 Zasłużeni dla ziemi Leżajsk. pddm.mcklezajsk.pl, 2020-05-29. [dostęp 2020-05-29].
- ↑ Rocznica urodzin Janusza Dolnego. polskieradio.pl, 2020-05-29. [dostęp 2020-05-29].
- ↑ Janina Baster i Janusz Dolny. Koncert telewizyjny w bazie filmpolski.pl
Bibliografia
- Stanisław Dybowski, Słownik pianistów polskich. Selene 2003.
Linki zewnętrzne
- Przew. kwal. II Janusz Dolny, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-10-24] .