Janisławice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

skierniewicki

Gmina

Głuchów

Liczba ludności (2022)

250[1]

Strefa numeracyjna

46

Kod pocztowy

96-130[2]

Tablice rejestracyjne

ESK

SIMC

0727943

Położenie na mapie gminy Głuchów
Mapa konturowa gminy Głuchów, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Janisławice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Janisławice”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Janisławice”
Położenie na mapie powiatu skierniewickiego
Mapa konturowa powiatu skierniewickiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Janisławice”
Ziemia51°50′44″N 20°03′13″E/51,845556 20,053611[3]

Janisławice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, w gminie Głuchów.

Wieś arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w ziemi rawskiej województwa rawskiego w 1792 roku[4].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Janisławice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.

Nazwa

Nazwa miejscowości ma budowę typowej polskiej nazwy patronimicznej masowo występującej na terenach Polski. Składa się ona z dwóch członów Janisław oraz patronimicznej końcówki -ice. Pochodzi od dwuczłonowego słowiańskiego imienia męskiego Janisława, które należało do arcybiskupa Janisława[5]. W 1330 roku założył on w ówczesnej kasztelanii łowickiej wieś Janisławice wśród dąbrowy: „Ianyslawicze ... Ianislaus ... archiepiscopus Gneznensis, in merica super fluvium Lupy in districtu Lowiczensi villam Janyslawicze sub. an. Dni. MCCCXXX exposuit ad locandum”[6].

Historia

Miejscowość lokowana została w 1330 roku przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Janisława[5].

W 1937 roku w pobliżu wsi odkryto grób człowieka (prawdopodobnie łowcy) datowany na ok. 6000-4500 p.n.e. (mezolit). Wewnątrz znajdował się szkielet 30-letniego mężczyzny ułożony w pozycji siedzącej posypanego ochrą. W grobie znajdowały się m.in. kolia z zębów łosia i kłów dzika, szydło z poroża jelenia, skrobaczka z łopatki dzika i wiele narzędzi krzemiennych[7]. Przez długi czas był to najstarszy grób odkryty na terenie Polski[8].

Zabytki

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[9] na listę zabytków wpisane są obiekty:

  • zespół kościoła pw. św. Małgorzaty, XVI-XX w.:
    • kościół, drewniany, nr rej.: 887 z 29.12.1967
    • dzwonnica, drewniana, nr rej.: 888 z 29.12.1967
    • cmentarz rzymskokatolicki, przy kościele, nr rej.: 953 z 2.02.1994
  • cmentarz rzymskokatolicki, nr rej.: 876 z 20.03.1992

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 372 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 43885
  4. ↑ Karol de Perthées, Mappa szczegulna woiewodztwa rawskiego, 1792
  5. 1 2 Łowmiański 1967 ↓, s. 40.
  6. ↑ Ulanowski 1920 ↓, s. 173.
  7. ↑ Praca zbiorowa: Polska. Pradzieje - Piastowie. T. 31. Poznań: Polskie Media Amer.Com. ISBN 978-83-252-0200-2.
  8. ↑ Teresa Węgrzynowicz, Jacek Miśkiewicz, Wędrówki po wykopaliskach. Wiedza Powszechna, Warszawa 1972.
  9. ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2011-04-08].

Bibliografia

  • Henryk Łowmiański: Początki Polski. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe, 1967.
  • Bolesław Ulanowski: Visitationes bonorum archiepiscopatus nec non capituli Gnesnensis. Cracoviae: 1920, s. 173.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.