| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
teoretyk, historyk literatury, wydawca |
| Odznaczenia | |
    | |
Jan Trzynadlowski (ur. 29 grudnia 1912 we Lwowie[1], zm. 18 maja 1995 we Wrocławiu[1] lub Jeleniej Górze) – polski teoretyk i historyk literatury, wydawca.
Życiorys
W 1939 ukończył studia filologiczne na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[2] (promotorka jego pracy magisterskiej była doc. Stefania Skwarczyńska)[3]. Od 1940 brał udział w tajnym nauczaniu jako nauczyciel polonistyki[4].
W latach 1945–1950 był pracownikiem Uniwersytetu Łódzkiego. W 1947 uzyskał tam doktorat z teorii literatury[4]. W latach 1948-1950 prowadził też wykłady na PWST[4]. Należał do Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. Od 1950 mieszkał we Wrocławiu, od 1951 związany był z Uniwersytetem Wrocławskim[4]. W 1957 został docentem, a w 1966 profesorem nadzwyczajnym[4]. W latach 1956–1960 pełnił funkcję dyrektora, a równocześnie od 1956 do 1963 redaktora naczelnego wydawnictwa Ossolineum[4]. Od 1964 do 1985 był sekretarzem generalnym Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego. Od 1968 do 1972 był prorektorem Uniwersytetu Wrocławskiego[4]. Od 1973 był profesorem zwyczajnym[4]. Po przejściu na emeryturę w 1982 pozostawał związany z uczelnią, prowadząc wykłady do 1994[4]
Zajmował się m.in. teorią filmu. Pod jego redakcją wydano m.in. Dzieło filmowe – teoria i praktyka (1989), Film – sztuka kulturowych poszukiwań i odkryć (1996). Jego dorobek naukowy liczy ponad 500 pozycji[4]. W 1993 został doktorem honoris causa Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu[4].
W latach 1959–1974 był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa PRL o pseudonimie Konrad. Jako agent Konrad odegrał kluczową rolę w operacji przejęcia części tajnego archiwum Stanisława Mikołajczyka, zawierającej pamiętniki Wincentego Witosa.
Dzieła
Wybrane publikacje:
- Studia literackie (1955)
- Powieść polska lat 1945-1965 w poszukiwaniu bohatera (1966);
- Rozważania nad semiologią powieści (1976);
- Edytorstwo. Tekst, język, opracowanie (1976);
- Autor – dzieło – wydawca (1979);
- Sztuka słowa i obrazu (1983).
Odznaczenia
- Krzyże: Komandorski, Oficerski i Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[4]
- Złoty Krzyż Zasługi[4]
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
- Odznaka Budowniczego Wrocławia[4]
- Odznaka „Zasłużony dla Dolnego Śląska”[4]
Przypisy
- 1 2 Słownik pracowników książki polskiej 2010 ↓, s. 282.
- ↑ Słownik pracowników książki polskiej 2010 ↓, s. 282-283.
- ↑ Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 151. ISBN 978-83-7188-964-6.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Słownik pracowników książki polskiej 2010 ↓, s. 283.
Bibliografia
- Jacek Kolbuszewski, Jan Trzynadlowski, w: Uczeni wrocławscy. Członkowie Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, część 3: 1953–1996 (redakcja naukowa Jacek Kolbuszewski), Wrocław 1996, s. 17–23 (z fotografią)
- Hanna Tadeusiewicz (red.), Słownik pracowników książki polskiej. Suplement III, Warszawa 2010, ISBN 978-83-61464-48-8.