Jan Tarło
Herb
Topór
Rodzina

Tarłowie herbu Topór

Data urodzenia

ok. 1527

Data śmierci

1587

Ojciec

Jan Tarło

Matka

Dorota Tarnowska

Żona

1) Anna Gostomska, 2) Agnieszka Szafraniec

Dzieci

Anna, Aleksander Piotr Tarło, Jan Amor, Helena

Jan Tarło ze Szczekarzowic herbu Topór (ur. ok. 1527, zm. 1587) – wojewoda lubelski w latach 1574–1587, kasztelan radomski w latach 1565–1574, kasztelan małogoski w latach 1563–1565[1], sekretarz królewski w 1556 roku, dworzanin królewski od 1554 roku[2].

Życiorys

Syn Jana Tarły i Doroty Tarnowskiej.

Był wojskim lwowskim, sekretarzem królewskim od 1556, kasztelanem małogoskim od 1563, kasztelanem radomskim od 1565, wojewodą lubelskim od 1574, a także starostą łomżyńskim i pilzneńskim.

Był gorliwym kalwinistą, podobnie jak jego dwie żony. Był członkiem komisji do rewizji królewszczyzn na sejmie 1563/1564 roku[3]. Był sygnatariuszem aktu unii lubelskiej 1569 roku[4]. Podpisał konfederację warszawską 1573 roku[5]. W 1573 roku potwierdził elekcję Henryka Walezego na króla Polski[6]. W 1575 roku w czasie wolnej elekcji głosował na cesarza Maksymiliana II Habsburga[7].

Po raz pierwszy ożenił się z Anną Gostomską (córką wojewody rawskiego Anzelma Gostomskiego). Powtórnie żonaty, z Agnieszką Szafraniec – kasztelanówną biecką i sandomierską – córką Stanisława Szafrańca. Miał z nią dzieci, którymi były:

Po jego śmierci małoletnimi synami zajął się ich dziad, Stanisław Szafraniec.

Przypisy

  1. ↑ Urzędnicy województwa lubelskiego XVI-XVIII wieku. Spisy, oprac. W. Kłaczewski i W. Urban, pod red. A. Gąsiorowskiego, Kórnik 1991, s. 129.
  2. ↑ Mirosław Korolko, Seminarium Rzeczypospolitej Królestwa Polskiego. Humaniści w kancelarii królewskiej Zygmunta Augusta, Warszawa 1991, s. 235.
  3. ↑ Krzysztof Chłapowski, Realizacja reform egzekucji dóbr 1563–1665. Sprawa zastawów królewszczyzn małopolskich, Warszawa 1984, s. 28.
  4. ↑ Volumina Legum, t. II, Petersburg 1859, s. 88.
  5. ↑ Włodzimierz Budka, Kto podpisał konfederację warszawską 1573 R.?, w: Reformacja w Polsce. R.1 1921 nr 4, s. 318.
  6. ↑ Świętosława Orzelskiego bezkrólewia ksiąg ośmioro 1572–1576, Kraków 1917, s. 150.
  7. ↑ Ewa Dubas-Urwanowicz, Koronne zjazdy szlacheckie w dwóch pierwszych bezkrólewiach po śmierci Zygmunta Augusta, Białystok 1998, s. 294.
  8. ↑ Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S. J.. T. 8 : R–S, s. 509.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.