Jan Szopiński

Data i miejsce urodzenia	1 sierpnia 1957 Kosobudy
Zawód, zajęcie	polityk, samorządowiec, urzędnik
Alma Mater	Akademia Nauk Społecznych
Stanowisko	wicemarszałek województwa kujawsko-pomorskiego (1999–2006), zastępca prezydenta Bydgoszczy (2010–2014), poseł na Sejm IX kadencji (2019–2023), zastępca dyrektora generalnego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa (od 2024)
Partia	Nowa Lewica
Odznaczenia

Jan Józef Szopiński (ur. 1 sierpnia 1957 w Kosobudach^[1]) – polski polityk, samorządowiec i urzędnik, w latach 1999–2006 wicemarszałek województwa kujawsko-pomorskiego, w latach 2010–2014 wiceprezydent Bydgoszczy, poseł na Sejm IX kadencji, od 2024 zastępca dyrektora generalnego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa.

Życiorys

Syn Jana i Eryki. Od 1972 do 1976 należał do Związku Młodzieży Socjalistycznej, a w latach 1976–1980 do Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej. W październiku 1979 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej^[1]. W 1987 ukończył studia z ekonomiki przemysłu na Akademii Nauk Społecznych w Warszawie. Na tej samej uczelni odbył studia podyplomowe z polityki społeczno-gospodarczej. Kształcił się podyplomowo także w zakresie administracji i zarządzania (w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy) oraz komunikacji i informacji społecznej (na Uniwersytecie Warszawskim)^[2].

Od listopada 1980 do maja 1982 był kierownikiem Gminnego Ośrodka Pracy Ideowo-Wychowawczej w komitecie gminnym PZPR w Brusach, po czym stanął na czele Zarządu Wojewódzkiego ZSMP w Bydgoszczy^[1]. W 1985 podjął pracę w urzędzie wojewódzkim w Bydgoszczy, gdzie sprawował funkcje dyrektora biura parlamentarnego, wicedyrektora Wydziału Organizacyjno-Prawnego oraz dyrektora gabinetu wojewody. Od 1997 do 1998 był zastępcą wojewódzkiego inspektora Państwowej Inspekcji Handlowej w Bydgoszczy^[3]. Działał również społecznie jako członek wojewódzkiego zarządu Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP, społeczny prezes Kujawsko-Pomorskiego Stowarzyszenia Olimpiady Specjalne Polska oraz członek Polskiego Związku Działkowców^[4].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W 2012 objął przywództwo nad bydgoskimi strukturami partii^[5], znalazł się także w jej wojewódzkich władzach^[4]. W 2002^[6] i 2006^[7] uzyskiwał mandat radnego Sejmiku Województwa Kujawsko-Pomorskiego II i III kadencji. Po raz pierwszy powołany na stanowisko wicemarszałka województwa kujawsko-pomorskiego w 1999^[3]. 26 listopada 2002 ponownie je objął w kolejnym zarządzie^[8], odpowiadając za kwestie kultury, edukacji, ochrony zdrowia i sportu^[9]. Zakończył pełnienie tej funkcji 24 listopada 2006.

W 2007 bez powodzenia startował w wyborach na senatora w okręgu nr 4, uzyskując 5. rezultat wśród 10 pretendentów^[10]. W międzyczasie został pełnomocnikiem spółki zarządzającej ośrodkiem wypoczynkowym^[11]. W 2010^[12] został wybrany do rady miejskiej Bydgoszczy, bezskutecznie kandydował na prezydenta miasta (zdobył 7,33% głosów i zajął 4. miejsce wśród 6 kandydatów)^[13]. Zrezygnował z mandatu radnego i objął funkcję wiceprezydenta miasta w kadencji 2010–2014^[14]. W 2014 ponownie wybrany do rady^[15], został jej wiceprzewodniczącym. W 2015 objął funkcję specjalisty odpowiedzialnego za kontakty z mediami i fundusze europejskie w Wojewódzkim Szpitalu Obserwacyjno-Zakaźnym im. Tadeusza Browicza w Bydgoszczy^[16]. W 2018 nie znalazł się ponownie na liście kandydatów partii do rady miasta^[17], bezskutecznie wówczas startował do sejmiku^[18].

W wyborach w 2019 z listy SLD został wybrany na posła IX kadencji, otrzymując 11 821 głosów w okręgu bydgoskim^[19]. W Sejmie został członkiem Komisji Zdrowia oraz Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych^[2]. W wyborach w 2023 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z ramienia Nowej Lewicy^[20]. W 2024 uzyskał mandat radnego Bydgoszczy z listy Koalicji Obywatelskiej (w ramach porozumienia między KO a Nową Lewicą)^[21][22]. Następnie został powołany na stanowisko zastępcy dyrektora generalnego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa^[23].

Życie prywatne

Żonaty, ma córkę^[9].

Odznaczenia i wyróżnienia

Otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2005)^[24] oraz Brązową Odznakę „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” (2014)^[25]. Został honorowym obywatelem powiatu tucholskiego^[4].

Przypisy