Jan Rychel
Data i miejsce urodzenia

27 października 1902
Dziećmarowy

Data i miejsce śmierci

16 lutego 1974
Strzelce Opolskie

Poseł II kadencji Sejmu PRL
Okres

od 20 lutego 1957
do 20 lutego 1961

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Medal 10-lecia Polski Ludowej

Jan Rychel (ur. 27 października 1902 w Dziećmarowach, zm. 16 lutego 1974 w Strzelcach Opolskich) – polski bankowiec, nauczyciel i działacz narodowy na Śląsku Opolskim, poseł na Sejm PRL II kadencji.

Życiorys

Po ukończeniu szkoły podstawowej w Dziećmarowie uczył się w seminarium nauczycielskim w Głubczycach, po czym pracował w cukierni w Baborowie. Był członkiem Związku Polaków w Niemczech, redagował pismo dla młodzieży „Zdrój” oraz organizował nauczanie języka polskiego w rejencji opolskiej. Był założycielem pierwszych szkół prywatnych na Śląsku Opolskim, po tym jak dopuściła je pruska ustawa o szkolnictwie. Sprawował nadzór nad szkołami polskimi w Jędryni, Centawie i Jemielnicy oraz nad kursami języka, historii i literatury polskiej prowadzonymi przez nauczycieli ze szkół prywatnych w Barucie, Wierchlesiu, Sieroniowicach, Szczepanku, Dziewkowicach, Suchych Łanach i Mokrych Łanach. W 1927 został wybrany na prezesa Związku Stowarzyszeń Młodzieży Polsko-Katolickiej Śląska Opolskiego w Opolu. Od 1929 kierował Bankiem Ludowym w Oleśnie, a w latach 1935–1939 szefował Bankowi Ludowemu w Strzelcach Opolskich. Pełnił obowiązki sekretarza ZPwN oraz Polsko-Katolickiego Towarzystwa Szkolnego na powiat strzelecki.

Tuż przed wybuchem wojny został aresztowany i uwięziony, po czym przewieziono go do obozu Buchenwald. Po powrocie do Strzelec Opolskich w 1945 został zatrudniony w Komunalnej Kasie Oszczędności, później został wiceprezesem Banku Rolnego oraz jego pełnomocnikiem na powiat strzelecki. W banku pracował do 1967. W 1946 zakładał Powiatowy Komitet SD, którego szefem pozostał do końca życia.

Po odwilży październikowej uzyskał mandat posła na Sejm PRL II kadencji z okręgu Koźle. Zasiadał w Komisji Rolnictwa. Później był m.in. radnym Powiatowej Rady Narodowej oraz przewodniczącym Powiatowego Komitetu Frontu Jedności Narodu. Zasiadał też w Ogólnopolskim Komitecie FJN[1]. Zasiadał w Radzie Naczelnej Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich.

Od 1931 żonaty z Emilią Breitkopf. Został pochowany na cmentarzu parafialnym przy kościele pw. św. Barbary w Strzelcach Opolskich.

Odznaczenia

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945, 10-lecia Polski Ludowej, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, a także Odznaką „Zasłużony Opolszczyźnie”[2].

Jego imieniem nazwano ulicę w Strzelcach Opolskich.

Przypisy

  1. Trybuna Robotnicza”, nr 4 (4350), 7 stycznia 1958, s. 2.
  2. Kurier Polski”, nr 42 z 19 lutego 1974, s. 2 (nekrolog).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.