Jan Nikliborc
Data i miejsce urodzenia

1902
Biała Krakowska

Data i miejsce śmierci

1991
Wrocław

Profesor nauk fizycznych
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński
Uniwersytet Lwowski

Doktorat

1932

Habilitacja

1948
Uniwersytet Poznański

Profesura

1967

Polska Akademia Nauk
Status

członek Komitetu Fizyki

Uczelnia

Politechnika Lwowska
Uniwersytet Wrocławski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Jan Nikliborc (ur. 1902 w Białej Krakowskiej, zm. 1991 we Wrocławiu) – polski profesor nauk fizycznych[1], nauczyciel akademicki Politechniki Lwowskiej i Uniwersytetu Wrocławskiego.

Życiorys

Urodzony w 1902 w Białej Krakowskiej. Od 1926[2] studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Jana Kazimierza. W 1932 doktoryzował się i objął posadę adiunkta na Politechnice Lwowskiej. W czasie okupacji sowieckiej był docentem na tej uczelni[2]. Po niemieckiej agresji uczył polską młodzież w Szkole Chemicznej. W kwietniu 1946 opuścił Lwów i od maja tego roku pracował na Uniwersytecie Wrocławskim, pełniąc funkcję m.in. kierownika Katedry Fizyki Doświadczalnej II (1948–1950), prodziekana Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego (1950–1952), kierownika Katedry Fizyki Doświadczalnej II (1951–1968) i Zakładu Fizyki Atomu i Cząsteczki (1969–1973). W 1948 został doktorem habilitowanym na Uniwersytecie Poznańskim, rok później został profesorem nadzwyczajnym, a w 1967 – profesorem zwyczajnym.

Był współtwórcą wrocławskiej szkoły fizyki doświadczalnej, inicjatorem badań powierzchni ciała stałego i budowy pierwszego w Polsce urządzenia do badania powierzchni ciała stałego metodą dyfrakcji powolnych elektronów. Udzielał się jako przewodniczący wrocławskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Fizycznego (1950–1951), członek Komitetu Fizyki Polskiej Akademii Nauk[2] i przedstawiciel Polski w Międzynarodowej Unii Nauki i Techniki Próżni OISTAV.

Grób prof. Jana Nikliborca na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu

Zmarł w 1991 we Wrocławiu. Pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu.

Wybrane publikacje[3]

  • On an observation with the Müller microscope. „Acta Phys. Pol.” 1953, 12, s. 244-245
  • Pewien prosty typ mikroskopu elektronowego. „Problemy” 1953, 9, s. 755-761
  • Nowe osiągnięcia w technice wysokiej próżni. „Postępy Fiz.” 1954, 5, s. 42-57
  • Zależność pracy wyjścia elektronów z metalu od kierunku w krysztale i prawdopodobny wpływ tego czynnika na korozję metali. „Roczniki Chemii” 1954, 28, s. 299-302
  • Electrification of the dust of NaCl and KCl whiskers. „J. Appl. Phys. Phys.” 1952, 33., s. 2224-2226 (wsp. St. Jakubiszyn, A. Szeynok, A. Wolniewicz)
  • Influence of F-center concentration on the electrification of the dust of KCl monocrystals irradiated with β-rays. „J. Appl. Phys.” 1962, 33 , s. 613-615 (wsp. A. Szeynok)
  • Wspomnienie o prof. Stanisławie Lorii. „Acta Univ. Wratisl. Ser. Matematyka, Fizyka, Astronomia III”, 1962, 12, s. 3-7
  • Wysoka próżnia. „Prz. Elektron.” 1962, 3, s. 105-106
  • Study of adsorption of germanium on tungsten with the aid of a field-emission microscope. „Acta Phys. Pol.” 1963, 23, s. 53-57 (wsp. T. Radoń, J. Żebrowski)
  • Investigation of surface diffusion of germanium and silicon on tungsten. „Acta Phys. Pol.” 1964, 26, s.1023-1025 (wsp. T. Radoń, J. Żebrowski)
  • Influence of p and n type impurities on dust electrification in CdTe. „Acta Phys. Pol.” 1965, 28, s. 477-481 (wsp. J. Malcher, A.Szaynok)

Odznaczenia

Przypisy

  1. Prof. zw. dr Jan Nikliborc, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-02-27].
  2. 1 2 3 Jan Nikliborc na stronie Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego (dostęp 26.02.2024)
  3. Spis publikacji pracowników uniwersyteckiej fizyki doświadczalnej w okresie sprzed powołania Instytutu Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Wrocławskiego – w latach 1945-1968 (dostęp 26.02.2024)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.