Jan Marian Krassowski
Data i miejsce urodzenia

9 września 1883
Smogorzów

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 1947
Warszawa

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Dyrektor
Instytut

Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

Okres spraw.

1916–1919

Poprzednik

Siergiej Czornyj

Następca

Michał Kamieński

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości

Jan Marian Krassowski herbu Ślepowron (ur. 9 września 1883 w Smogorzowie, zm. 24 stycznia 1947 w Warszawie) – polski astronom, działacz niepodległościowy.

Życiorys

Urodził się 9 września 1883 w Smogorzewie, w rodzinie Franciszka i Ludwiki Reisky de Dubnitz[1]. Po ukończeniu gimnazjum w Jałcie studiował na Wydziale Filozoficzno-Matematycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, od drugiego roku studiów pracował w obserwatorium astronomicznym. W 1910 na podstawie rozprawy o zmienności szerokości geograficzne uzyskał tytuł doktora nauk i wyjechał do Rosji, gdzie przez rok pracował w obserwatorium astronomicznym w Pułkowie. Następnie wyjechał do Genewy i Paryża, gdzie kontynuował naukę. Od 1912 był asystentem w obserwatorium Politechniki Lwowskiej, w 1915 wyjechał do Warszawy, gdzie od 15 listopada na Uniwersytecie Warszawskim wykładał astronomię opisową. Do Lwowa powrócił na krótko w 1918, przedstawił wówczas na Uniwersytecie Lwowskim pracę habilitacyjną z zakresu "astronomii ogólnej i mechaniki nieba". Następnie powrócił do Warszawy, gdzie od 1919 do 1921 zajmował stanowisko docenta tymczasowego na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie otrzymał mianowanie na stopień profesora . W 1920 ogłosił pracę O wyznaczaniu szerokości geograficznej i zboczenia magnetycznego w Polsce w XVII w., w której zawarł i opisał odnalezioną podczas studiów w Paryżu notatkę sporządzoną przez Pierre Des Noyers'a dla Heweliusza, a dotyczącą pierwszego pomiaru deklinacji magnetycznej w Warszawie z 1647[2].

W latach 1916–1919 pełnił obowiązki dyrektora obserwatorium astronomicznego w Warszawie[3].

W 1926 roku zainicjował powstanie obserwatorium w Piasecznie. Równolegle do pracy na Uniwersytecie Warszawskim prowadził wykłady w Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie oraz pracował jako doradca naukowy do spraw astronomiczno-geodezyjnych i kartografii matematycznej w Wojskowym Instytucie Geograficznym. Po 1945 pracował w Geodezyjnym Instytucie Naukowo-Badawczym (późniejszym Instytucie Geodezji i Kartografii), w 1946 odbył podróż do Wielkiej Brytanii, Francji i Szwecji, gdzie nawiązał kontakty naukowe i zdobył informacje dotyczące zmian w zakresie wiedzy geodezyjnej. Biegle władał kilkoma językami obcymi, był członkiem czynnym Międzynarodowej Unii Geodezyjnej i Geofizycznej. Zmarł w Warszawie, spoczywa na cmentarzu parafialnym w Piasecznie[4].

W 1917 poślubie Marią Niepokojczycką, z którą miał syna Czesława Witolda[5].

Ordery i odznaczenia

Twórczość

Przypisy

  1. 1 2 Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-10-27]..
  2. ↑ Tadeusz Olczak "Orientacja niektórych dawnych planów Warszawy a zmiany wiekowe deklinacji magnetycznej. Informacja wstępna" Kwartalnik Historii Nauki i Techniki 29/1, 1984, s. 101–122
  3. ↑ Stulecie Obserwatorium Warszawskiego, Urania Nr. 6, Warszawa 1925, s. 26–27
  4. ↑ Piaseczno Cmentarz Parafialny Św. Anny
  5. ↑ Obserwatorium astronomiczne w Piasecznie, czyli opowieść o rodzinie Krassowsk... [online], Przegląd Piaseczyński - portal informacyjny powiatu piaseczyńskiego, 13 września 2020 [dostęp 2023-02-03] (pol.).
  6. ↑ M.P. z 1932 r. nr 121, poz. 152.
  7. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-10-27]..

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.