Jan Krupski (ur. 24 czerwca 1924 w Zakopanem, zm. 8 marca 2018 tamże) – polski poeta, taternik, alpinista, instruktor narciarski, ratownik górski i przewodnik tatrzański, uczestnik kampanii wrześniowej^[1].

Życiorys

Taternictwo uprawiał od 1941, m.in. w towarzystwie Józefa Uznańskiego, Józefa Świerka, Józefa Mitkiewicza. Uczestniczył w pierwszych wejściach taterniczych, np. środkiem południowej ściany Niebieskiej Turni (1943), środkiem północnej ściany Giewontu (1957) i Długiego Giewontu (1960). Przewodnikiem tatrzańskim został w 1951 r. Instruktor przewodnictwa tatrzańskiego od 1960. Od 1965 członek Wojewódzkiej Komisji Przewodnickiej PTTK i komisji egzaminacyjnej dla przewodników tatrzańskich. Od 1956 z krótką przerwą był w zarządzie KPT, jako prezes w latach 1966–1980 i od 1982. Położył wielkie zasługi przy tworzeniu i organizacji powojennego przewodnictwa tatrzańskiego.

Od 1945 członek TOPR, potem Grupy Tatrzańskiej GOPR, brał udział w wielu wyprawach ratunkowych. Od 1947 malował amatorsko pejzaże tatrzańskie, sceny z działalności taterników i ratowników tatrzańskich, portrety, m.in. przewodników tatrzańskich.

Był członkiem honorowym koła przewodników Tatrzańskich w Zakopanem. Pochowany na Nowym Cmentarzu przy ulicy Nowotarskiej w Zakopanem (kw. L-A-8)^[2].

Grób Jana Krupskiego na Nowym Cmentarzu w Zakopanem

Przypisy

Bibliografia

• Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.