• Jan Kasprzycki (1858–1933) – ksiądz katolicki, duszpasterz polonijny w Chicago
  • Jan Kasprzycki (ur. 1891)[uwaga 1] – żołnierz 5 Pułku Piechoty Legionów Polskich, odznaczony Krzyżem Walecznych[3] i 22 kwietnia 1938 pośmiertnie Krzyżem Niepodległości[4]
  • Jan Kazimierz Kasprzycki (1895–1981)[uwaga 2] – kapitan piechoty Wojska Polskiego, podinspektor Policji Państwowej, odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości[11][12]
  • Jan Kazimierz Wojciech Kasprzycki (1912–1940) – podporucznik kawalerii Wojska Polskiego, zamordowany w Charkowie[13]

Uwagi

  1. Jan Kasprzycki ur. 19 stycznia 1891 w Porębie, w rodzinie Walentego i Wiktorii z domu Górka. Na fiszce kartoteki personalno-odznaczeniowej poprawiono rok urodzenia z „1892” na „1891”, zaznaczono, że nadanie Krzyża Niepodległości było nadaniem pośmiertnym oraz podano adres rodziny: Maria Kasprzycka, Warszawa ul. 3 Maja 16 m. 7[1]. Na stronie Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku podano, że urodził się w 1892 w Myślenicach[2].
  2. Jan Kazimierz Kasprzycki ur. 14 kwietnia 1895[5] w Waśniowie. Był długoletnim oficerem 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie. W czerwcu 1934 został przeniesiony do 15 Pułku Piechoty w Dęblinie[6]. Z dniem 1 sierpnia 1934 został przydzielony do Ministerstwa Komunikacji na 6 miesięczną praktykę[7][8]. Z dniem 31 stycznia 1935 został przeniesiony do rezerwy z równoczesnym przeniesieniem w rezerwie do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I[9]. Po zakończeniu służby wojskowej został zatrudniony w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Warszawie na stanowisku starszego referendarza, lecz już 7 października 1935 został mianowany podinspektorem PP i przydzielony do Wydziału II Komendy Głównej PP[10]. Do września 1939 był naczelnikiem Wydziału II Komendy Głównej PP.

Przypisy

  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-04-16].
  2. Żołnierze Niepodległości : Kasprzycki Jan. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2021-04-20].
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 16 września 1922 roku, s. 673.
  4. M.P. z 1938 r. nr 93, poz. 143.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 37.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 156.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 276.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 lutego 1935 roku, s. 35.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935 roku, s. 52.
  10. Rozkaz personalny nr 5 komendanta głównego PP z 21 października 1935.
  11. M.P. z 1933 r. nr 131, poz. 172.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 listopada 1933 roku, s. 285.
  13. Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003, s. 216. ISBN 83-916663-5-2..
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.