Jan Grzegorzewski (ur. ok. 1850 w Szulejkach[1] w powiecie zwiahelskim na Wołyniu, zm. 1922[2]) – polski etnograf, slawista, literat, krajoznawca i orientalista.

Gimnazjum ukończył w Żytomierzu. Slawistykę studiował w Odessie. Spędził wiele lat w Turcji i na Bałkanach[2]. W Konstantynopolu i Sofii założył instytucje orientalistyczne "Hyacynthaeum", na cześć św. Jacka – pierwszego orientalisty polskiego, którego Grzegorzewski uważał za autora tzw. Kodeksu Kumańskiego ("Codex Cumanicus") św. Marka w Wenecji, wydanego przez Akademię budzyńską.

W Krakowie, najprawdopodobniej od 1914 r., rozpoczął wydawanie czasopisma "Rocznik Orientalistyczny"[2], a w roku 1919 wydał we Lwowie książkę Na Spiszu. Studia i teksty folklorystyczne.

Grzegorzewski interesował się polskimi Karaimami. Był autorem wielu prac z dziejów Słowiańszczyzny.

Przypisy

  1. ↑ Szulajki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 646.
  2. 1 2 3 Stanisław Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 140.

Bibliografia

  • Słownik folkloru polskiego, J. Krzyżanowski (red.), Warszawa 1965.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.