Jan Fogel
pułkownik saperów pułkownik saperów
Data urodzenia

21 lutego 1877

Data śmierci

1955

Przebieg służby
Lata służby

1914–1927

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

Dowództwo Okręgu Generalnego
Departament Techniczny Ministerstwa Spraw Wojskowych
3 Pułk Saperów Wileńskich
5 Pułk Saperów

Stanowiska

dowódca batalionu saperów
dowódca pułku saperów
Szefa Wydziału Techniki Okręgu Korpusu nr. III.

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi

Jan Fogel (ur. 21 lutego 1877, zm. 1955) – pułkownik saperów Wojska Polskiego.

Życiorys

Jan Fogel urodził się 21 lutego 1877[1][2]. Był oficerem armii rosyjskiej. Walczył na I wojnie światowej i wojnie z bolszewikami 1919–1920. 29 marca 1919 został przeniesiony z Sekcji Inżynierii Wojskowej Departamentu Technicznego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie do Dowództwa Okręgu Generalnego „Warszawa” w Warszawie na stanowisko kierownika Referatu Techniczno-Inżynieryjnego i szefa Zarządu Fortyfikacyjnego[3]. W 1920 roku był dowódcą Grupy Fortyfikacyjnej Nr 2[4].

W 1921 został organizatorem i pierwszym dowódcą 5 pułku saperów w Krakowie[5][6]. 20 sierpnia 1922 przyjął obowiązki dowódcy 3 pułku Saperów Wileńskich w Wilnie[7]. 25 listopada 1922 został zatwierdzony na stanowisku dowódcy pułku[8]. W maju 1926 powierzono mu pełnienie obowiązków szefa Wojsk Technicznych Okręgu Korpusu Nr III[9]. Z dniem 1 marca 1927 roku został mu udzielony dwumiesięczny urlop z zachowaniem uposażenia, a z dniem 30 kwietnia 1927 roku został przeniesiony w stan spoczynku[10]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy OK I”[1].

Był mężem Zofii z Weidemanów (1888–1979).

Zmarł w 1955. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 55-1-21)[11].

Awanse

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 349, 853.
  2. ↑ Cmentarz Stare Powązki: AMELIA WEIDEMAN, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-02-28].
  3. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych nr 38 z 5 kwietnia 1919 r., s. 928.
  4. ↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 78 z 27 sierpnia 1920 roku, pkt 937.
  5. ↑ Adam Julian Szugajew, Saperzy w Służbie Polsce, Londyn 1985, s. 127.
  6. ↑ "Zarys Historii Wojennej Formacji Polskich 1918–1920" por. Mieczysław Wolski, s. 44.
  7. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych nr 29 z 26 sierpnia 1922 r., s. 642.
  8. ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych z 25 listopada 1932 r., Nr 47, s. 852.
  9. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych nr 20 z 8 maja 1926 r., s. 155.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 39, 44.
  11. ↑ Cmentarz Stare Powązki: AMELIA WEIDEMAN, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-02-27].
  12. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych nr 26 z 14 lipca 1920 r., s. 574.
  13. ↑ Rocznik oficerski 1923, s. 878.
  14. ↑ Rozporządzenie Kierownika M.S.Wojsk. L. 8449 G. M. I. z 1922 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 8, s. 251)
  15. ↑ M.P. z 1925 r. nr 5, poz. 17 „w uznaniu zasług położonych przy akcji ratowniczej w czasie powodzi w 1924 r.”
  16. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych nr 9 z 24 stycznia 1925 r., s. 37.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.