Jan Feliks Charlewski
Ilustracja
Jan Feliks Charlewski w mundurze austriackim
podporucznik
Data i miejsce urodzenia

12 maja 1894
Ustrobna

Data i miejsce śmierci

29 grudnia 1918
Persenkówka

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
obrona Lwowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości

Jan Feliks Charlewski[uwaga 1] (ur. 12 maja 1894 w Ustrobnej, zm. 29 grudnia 1918 na Persenkówce) – podporucznik Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Życiorys

Urodził się 12 maja 1894 w Ustrobnej, w rodzinie Władysława[1][2][3]. Kształcił się w Krakowie[2][2][3]. Tam 26 lutego 1918 zdał eksternistycznie egzamin dojrzałości w C. K. II Wyższej Szkole Realnej[3].

Po wybuchu I wojny światowej w sierpniu 1914 został żołnierzem Legionów Polskich był żołnierzem 2 pułku piechoty w składzie I Brygady[2][3]. Uczestniczył w działaniach zbrojnych podczas kampanii karpackiej[2][3]. Po otrzymaniu ran przebywał na leczeniu w Krakowie[2][3]. Następnie został powołany do służby w armii austriackiej[3]. Formalnie był wojskowym C. K. Obrony Krajowej z przydziałem do 18 pułku piechoty[2][3]. Został absolwentem szkoły oficerskiej ukończył szkołę oficerską w Bazin[2][3]. Został mianowany chorążym w rezerwie piechoty z dniem 1 października 1916[4]. Został skierowany do walk na froncie rosyjskim, gdzie otrzymał ciężkie rany[2][3]. Po kilku miesiącach powrócił do Krakowa[2][3]. Do 1918 pozostawał przydzielony do przemianowanego pułku strzelców nr 18[5].

W 1918 otrzymał urlop celem podjęcia wzgl. dokończenia studiów na Politechnice Lwowskiej[2][3]. Od 6 listopada 1918 w stopniu chorążego brał udział w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej[2][3]. Został ranny w walkach ulicznych[2]. Po rekonwalescencji powrócił do służby[2]. Awansował na podporucznika[1]. Pod koniec roku wyruszył na Persenkówkę, gdzie poległ 29 grudnia 1918[2][3]. Jego ciała nie odnaleziono[2].

Upamiętnienie

Nazwisko Jana Feliksa Charlewskiego zostało wymienione na tablicy czci poległych w dniach 27-30 XII 1918, umieszczonej na odsłoniętym w 1925 Pomniku Obrońców Lwowa na Persenkówce[6].

Zarządzeniem prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 22 kwietnia 1938 został odznaczony Krzyżem Niepodległości za pracę w dziele odzyskania niepodległości[7].

Uwagi

  1. ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Obrony Krajowej był określany w języku niemieckim jako „Johann Charlewski”.

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.