 | |
 kapitan artylerii | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 lipca 1908 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1927–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
instruktor baterii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  | |
Jan Anasiewicz (ur. 15 lipca 1908 w Mochowie, zm. między 4 a 7 kwietnia 1940 w Katyniu) – kapitan artylerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Był synem Walentego i Klary z domu Kobylińskiej. Wujem (bratem matki) Jana Anasiewicza był ksiądz Kacper Kobyliński.
24 maja 1927 zdał maturę typu humanistycznego w Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Płocku[1].
W lipcu 1927 za zgodą rodziców wstąpił do Wojska Polskiego. W czerwcu 1928 w stopniu kaprala podchorążego ukończył Kurs Unitarny Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie, a dwa lata później Szkołę Podchorążych Artylerii w Toruniu. 15 sierpnia 1930 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1930 i 78. lokatą w korpusie oficerów artylerii, a minister spraw wojskowych wcielił do 17 pułku artylerii lekkiej w Gnieźnie[2]. Został awansowany do stopnia porucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933. 15 września 1935 przeniesiono go na dodatkowe przeszkolenie do Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 i 92. lokatą w korpusie oficerów artylerii[3][4]. W tym czasie pełnił służbę w Wołyńskiej Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii na stanowisku instruktora 1 baterii szkolnej[5].
We wrześniu 1939 prawdopodobnie przydzielono go do Ośrodka Zapasowego Artylerii nr 2. Po 17 września 1939 dostał się do niewoli radzieckiej. Osadzono go w obozie w Kozielsku. Jego nazwisko figuruje na liście wywózkowej z 3 kwietnia 1940. Między 4 a 7 kwietnia 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w katyńskim lesie[6]. W czasie ekshumacji wiosną 1943. jego zwłoki oznaczono numerem 1942.
23 czerwca 1936 Jan Anasiewicz zawarł związek małżeński z Jadwigą Teresą Kotecką[1]. Jego bratem ciotecznym był Michał Kobyliński, kierownik szkoły powszechnej w Golinie, porucznik rezerwy piechoty, współwięzień obozu w Kozielsku, również zamordowany w Katyniu.
Upamiętnienie
Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło 5 października 2007 awansował pośmiertnie kpt. Jana Anasiewicza na stopień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów[7].
Prezydent RP na Uchodźstwie w Londynie Stanisław Ostrowski nadał dekretem z dnia 11 listopada 1976 zbiorowo krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) żołnierzom polskim zgładzonym w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, dla upamiętnienia ofiary ich życia, w imię Niepodległości Polski. Krzyż został zawieszony na Pomniku Katyńskim w Londynie.
1 stycznia 1986 Minister Spraw Wojskowych, ppłk dypl. inż. Jerzy Przemysław Morawicz nadał odznakę pamiątkową Krzyż Kampanii Wrześniowej wszystkim Polakom – ofiarom zbrodni w Katyniu.
Odznaczenia
- Państwowa Odznaka Sportowa – 1932[1].
- Brązowa Odznaka Polskiego Związku Narciarskiego „Za Sprawność Narciarską” - 1932[1].
- Srebrna Odznaka Polskiego Związku Narciarskiego„Za Sprawność Narciarską” - 1933[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Witomiła Wołk-Jezierska, Wołyńska i mazowiecka szkoły podchorążych rezerwy artylerii, 2010, s. 193.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 15 sierpnia 1930 roku, s. 276.
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 489.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 182.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 469.
- ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 141.
- ↑ Katyń - lista osób zamordowanych mianowanych pośmiertnie na wyższe stopnie [online], 5 października 2007 [dostęp 2020-07-23].
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Убиты в Катыни. Księga pamięci polskich jeńców wojennych – więźniów Kozielskiego Obozu NKWD rozstrzelanych decyzją Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku. Лариса Еремина (red.). Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.