James Bond Stockdale
Ilustracja
Vice Admiral Vice Admiral
Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1923
Abingdon

Data i miejsce śmierci

5 lipca 2005
Coronado

Przebieg służby
Lata służby

1947–1979

Siły zbrojne

 US Navy

Stanowiska

komendant Naval War College

Główne wojny i bitwy

wojna wietnamska

Późniejsza praca

członek dyrektoriatu Rockford Institute

Odznaczenia
Naval Aviator Badge
Medal Honoru (Stany Zjednoczone)
Medal Marynarki Wojennej za Wybitną Służbę (trzykrotnie) (Stany Zjednoczone)
Srebrna Gwiazda - czterokrotnie (Stany Zjednoczone)
Legionista Legii Zasługi z odznaką waleczności (USA)
Zaszczytny Krzyż Lotniczy - dwukrotnie (Stany Zjednoczone)
Brązowa Gwiazda z odznaką waleczności - trzykrotnie (Stany Zjednoczone)
Purpurowe Serce - dwukrotnie (Stany Zjednoczone)
Medal Lotniczy - dziesięciokrotnie (Stany Zjednoczone)
Combat Action Ribbon w wersji US Navy Medal Jeńca Wojennego (USA) Medal Kampanii Amerykańskiej (USA) Medal Zwycięstwa w II Wojnie Światowej (USA) Medal Armii Okupacyjnej (USA) Medal Służby Obrony Narodowej Medal Ekspedycji Sił Zbrojnych  (Stany Zjednoczone) Medal Służby w Wietnamie US Navy Pistol Marksmanship Medal Krzyż Waleczności – nadanie zbiorowe (Rep. Wietnamu) Medal „Za kampanię w Wietnamie” (Wietnam Płd.)

James Bond Stockdale (ur. 23 grudnia 1923 w Abingdon, zm. 5 lipca 2005 w Coronado)[1]amerykański pilot wojskowy, wiceadmirał United States Navy, jeden z najczęściej honorowanych medalami oficerów w jej historii. Odznaczony m.in. Medalem Honoru.

Zarys biografii

Ukończył studia w United States Naval Academy oraz na Stanford University.

Jako pilot US Navy uczestniczył w działaniach wojny wietnamskiej. Odbył 201 lotów bojowych, z których ostatni zakończył się zestrzeleniem jego samolotu A-4 Skyhawk[1] i niewolą. Poddawany psychicznym i fizycznym szykanom, nierzadko torturowany, przebywał w niej od 9 września 1965 do 12 lutego 1973. Będąc wysokiej rangi oficerem przewodził w więzieniu Hỏa Lò (zamienionym w obóz jeniecki) w Hanoi akcji odmowy składania zeznań. Sam okaleczył się, przecinając golarką skórę na głowie, żeby nie zostać wykorzystanym przez wietnamską propagandę.

W 1992 kandydował na urząd wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych u boku Rossa Perota, kandydata niezależnego[1].

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.