Pilawa | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
26 stycznia 1863 |
Data i miejsce śmierci |
27 września 1934 |
Ojciec |
Stanisław Potocki (zm. 1887) |
Matka |
Maria Konstancja z Sapiehów |
Odznaczenia | |
Jakub Ksawery Aleksander Potocki h. Pilawa (ur. 26 stycznia 1863 w Berlinie, zm. 27 września 1934 w Helenowie) – hrabia, działacz społeczny, filantrop i bibliofil[1].
Życiorys
Syn Stanisława (1824 - 1887) i Marii Ksawery z Sapiehów h. Lis. (1837 - 1923)[2]. Z wykształcenia był prawnikiem. Studia prawnicze odbył na Uniwersytecie w Dorpacie. Tam został przyjęty do najstarszej polskiej korporacji akademickiej Konwent Polonia[3]. Należał również do Stowarzyszenia Filistrów Konwentu Polonia w Warszawie.
W 1899 r. poślubił Teresę Zamoyską[4], córkę Zdzisława i Maryi ze Szweykowskich[5], wnuczkę Andrzeja Zamoyskiego. Małżeństwo było bezdzietne[6].
Jego siostra, Izabela (1864 - 1883) wyszła za mąż za Romana Potockiego – III ordynata na Łańcucie. Zmarła po 4 miesiącach małżeństwa[7].
Jeden z najbogatszych ludzi II RP. W 1922 roku posiadał majątki ziemskie o powierzchni 33 680 ha[8]. Ostatni właściciel zamku w Brzeżanach. Ofiarował je zresztą po I wojnie światowej Wojsku Polskiemu. To dzięki inicjatywie hrabiego ocalała część brzeżańskich nagrobków Sieniawskich, które wywieziono do Krakowa. Dziś można je oglądać w Muzeum Zamku Królewskiego na Wawelu oraz w zamku w Pieskowej Skale.
Przez wiele lat wspierał utworzenie w Polsce Instytutu Radowego. Ogromną część swojego majątku, m.in. majątki Brzeżany i Helenów, zapisał utworzonej przez siebie w 1934 roku Fundacji mającej na celu wspierać badania i leczenie chorób nowotworowych oraz gruźlicy. Już wcześniej wspomagał licznymi stypendiami lekarzy i naukowców zajmujących się tą problematyką.
Nie posiadając potomków oraz żyjącego rodzeństwa przekazał Muzeum Narodowemu w Warszawie wiele dzieł sztuki: gobeliny, portrety, obrazy etc. Do zbiorów Ossolineum przekazał m.in. obraz Jana Matejki Unia Lubelska.
Był twórcą kilku wielkich bibliotek, m.in. w Helenowie oraz w Bałabanowce na Ukrainie, którą całkowicie zniszczono w czasie wojny.
Mimo swojego bogactwa był człowiekiem niezmiernie skromnym. Unikał zaszczytów. Jedyny honorowy tytuł jaki przyjął, to honorowy obywatel miasta Brzeżan.
22 września 1934 sporządził testament, którego wykonawcami zostali: wcześniejszy pełnomocnik jego dóbr w Raju, Bronisław Czuruk oraz Kazimierz Moszyński[9][10].
Kondukt żałobny wyruszył z kościoła parafialnego w Brzeżanach do pałacu rodzinnego w Raju, gdzie ciało zostało pochowane. W wielu publikacjach jako miejsce pochówku błędnie podawane są Brzeżany[6].
Ordery i odznaczenia
- Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski (24 września 1934)[11]
- Złota Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia (1934)[12][13]
Przypisy
- ↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 757.
- ↑ Tomasz Pawlikowski , Jakub hr. Potocki i jego dar dla Biblioteki Publicznej m. st. Warszawy z 1934 roku, w: Roczniki Biblioteczne 64, 2020, s. 180-181, ISSN 0080-3626 .
- ↑ „Album Polonorum” – spis członków korporacji akademickiej Konwent Polonia, tom I, 1828–1940. konwentpolonia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-05)]..
- ↑ Teresa Zamoyska (Potocka) b. 1876 - Rodovid PL [online], pl.rodovid.org [dostęp 2023-01-20] .
- ↑ Zdzisław Zamoyski b. 1842 d. 1925 - Rodovid PL [online], pl.rodovid.org [dostęp 2023-01-20] .
- 1 2 Tomasz Pawlikowski , dz. cyt., s. 181.
- ↑ Izabela hr. Potocka z Podhajec h. Pilawa (Srebrna) [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-01-20] .
- ↑ Wojciech Roszkowski, Lista największych właścicieli ziemskich w Polsce w 1922 r. „Przegląd Historyczny”. 1983, T. 74, Nr 2, s. 283.
- ↑ Ogłoszenie. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 220 z 26 września 1935.
- ↑ Historia Fundacji im. Jakuba hr. Potockiego. fpotockiego.org.pl. [dostęp 2016-04-06].
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 225, poz. 290 „za długoletnią działalność obywatelską oraz wielką ofiarność dla kraju”.
- ↑ Odznaczenie hr. Jakóba Potockiego złotą odznaką L.O.P.P.. „Świat Zasłużonych”. Nr 2, s. 8, 1934. Warszawa. [dostęp 2020-12-08].
- ↑ Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 287.
Bibliografia
- Stanisław M. Brzozowski, Potocki Jakub Ksawery Aleksander, [w:] Polski Słownik Biograficzny, T. XXVII, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1984–1985, s. 23–24.