| Ioan Antonovici | |
| Biskup Huși | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 listopada 1856 |
| Data i miejsce śmierci |
31 grudnia 1931 |
| Biskup Huși | |
| Okres sprawowania |
1924–1931 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja |
Eparchia Huși |
| Śluby zakonne |
do 1918 |
| Diakonat |
1880 |
| Prezbiterat |
1881 |
| Nominacja biskupia |
26 czerwca 1918 |
| Chirotonia biskupia |
1919 |
Jakub, imię świeckie Ioan Antonovici (ur. 18 listopada 1856 w Similissoara Vaslui, zm. 31 grudnia 1931 w Huși) – rumuński biskup prawosławny.
Życiorys
Średnie wykształcenie teologiczne uzyskał w seminarium duchownym im. metropolity Beniamina w Huși (dyplom w 1879). W 1880 został wyświęcony na diakona, zaś rok później na kapłana. Pracę duszpasterską prowadził w Bârladzie. W latach 1885–1889 studiował na wydziale teologicznym Uniwersytetu w Bukareszcie. Przed podjęciem studiów i po ich ukończeniu, do 1918, był katechetą w różnych szkołach średnich w Bârladzie, zaś w latach 1900–1902 także protoprezbiterem parafii w okręgu Tutova[1].
Autor szeregu artykułów i innych publikacji regionalistycznych, dotyczących historii Bârladu i miejscowości w okręgu Tutova, wydał również zbiór dokumentów dotyczących Bârladu. Pracę nad ich publikowaniem kontynuował także po chirotonii biskupiej. W 1919 za całokształt pracy nad historią regionalną został członkiem honorowym Akademii Rumuńskiej[1]. Był także członkiem korespondentem komisji ds. pomników historii w okręgu Tutova (od 1914) i członkiem Towarzystwa Historyków Rumuńskich[1].
26 czerwca 1918 Święty Synod Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa bârladzkiego, wikariusza eparchii Huși. Jego chirotonia biskupia odbyła się w roku następnym. W 1921 został przeniesiony do metropolii Mołdawii jako jej biskup pomocniczy. W 1923 objął katedrę Dolnego Dunaju i pozostawał na niej przez rok[1].
W 1924 został ordynariuszem eparchii Huși i pozostał na tym urzędzie do śmierci[1].