Jadwiga Melsztyńska
Jadwiga
Herb
Leliwa
Rodzina

Melsztyńscy herbu Leliwa

Data i miejsce urodzenia

ok. 1388 r.
Melsztyn

Data śmierci

23 października 1424 r.

Ojciec

Spytek Melsztyński (zm. 1399)

Matka

Elżbieta Lackfi

Mąż

Bernard niemodliński

Jadwiga z Melsztyńskich herbu Leliwa (ur. ok. 1388[1], zm. 23 października 1424) – księżna niemodlińska, strzelecka, prudnicka i głogówecka, wojewodzianka krakowska. Córka kasztelana krakowskiego Spytka z Melsztyna i węgierskiej dwórki Elżbiety Lackfi.

Życiorys

Była córką Spytka z Melsztyna i Elżbiety Lackfi[2]. W 1401 poślubiła księcia niemodlińskiego Bernarda[3]. Zgodnie z relacją Jana Długosza, Jadwiga wniosła Bernardowi w posagu zamki, które król Polski Władysław II Jagiełło po oblężeniu Opola nadał jej ojcu Spytkowi[4]. Małżeństwo było najprawdopodobniej bezpotomne. Dawniej uważano, że córkami Bernarda i Jadwigi były Jadwiga i Anna. Obecnie uważa się informację na temat córek pary książęcej za mało wiarygodną[5]. Jadwiga zmarła 23 października 1424 i została pochowana w klasztorze franciszkańskim w Opolu[3].

Wywód przodków

4. Jan Melsztyński      
    2. Spytko II z Melsztyna
5. Zofia (Ofka) z Książa?        
      1. Jadwiga Melsztyńska
6. Emeryk Lackfi    
    3. Elżbieta Lackfi    
7. nieznana      
 

Przypisy

  1. ↑ J. Długosz, Roczniki, czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego, ks. IX, wyd. II, Warszawa 2009, s. 287, przyp. 59.
  2. ↑ Rody magnackie Rzeczypospolitej, Hadrian Kamiński (oprac.), Marta Wilińska (oprac.), Małgorzata Ziemińska (oprac.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 277, ISBN 978-83-01-15889-7, OCLC 750660860.
  3. 1 2 K. Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, wyd. II, Kraków 2007, s. 577.
  4. ↑ J. Długosz, Roczniki, czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego, ks. IX, wyd. II, Warszawa 2009, s. 286–287.
  5. ↑ K. Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, wyd. II, Kraków 2007, s. 692.

Bibliografia

Źródła
Opracowania
  • Rody magnackie Rzeczypospolitej, Hadrian Kamiński (oprac.), Marta Wilińska (oprac.), Małgorzata Ziemińska (oprac.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 264, 277, ISBN 978-83-01-15889-7, OCLC 750660860.
  • Jasiński K., Rodowód Piastów śląskich, wyd. II, Wydawnictwo Avalon, Kraków 2007, ISBN 978-83-60448-28-1, s. 577–578, 582–583, 692.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.