Jacek Kozłowski

Data i miejsce urodzenia	18 grudnia 1957 Sopot
Wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli
Okres	od 22 grudnia 2023
Wojewoda mazowiecki
Okres	od 29 listopada 2007 do 8 grudnia 2015
Przynależność polityczna	Platforma Obywatelska
Poprzednik	Jacek Sasin
Następca	Zdzisław Sipiera
Odznaczenia

Jacek Kozłowski (ur. 18 grudnia 1957 w Sopocie) – polski polityk i menedżer, w latach 2007–2015 wojewoda mazowiecki, od 2023 wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli.

Życiorys

Ukończył studia w Instytucie Geografii Uniwersytetu Gdańskiego oraz studia Master of Business Administration. W latach 80. działał w opozycji demokratycznej, publikował w prasie podziemnej.

W latach 90. zajmował się także działalnością ekspercką, był ekspertem sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oraz Rady Europy. Przez kilka lat wykładał na uczelniach wyższych, m.in. na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.

W latach 1990–1993 (z przerwą w 1992) był dyrektorem Biura Prasowego Rządu i zastępcą rzecznika prasowego rządu oraz dyrektorem generalnym w Urzędzie Rady Ministrów. Od 1994 do 1996 pełnił funkcję dyrektora generalnego Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej. W latach 1998–2001 pracował jako dyrektor w Banku Pekao S.A., przez następne pięć lat prowadził własną działalność jako doradca w dziedzinie komunikacji finansowej i realizacji projektów finansowych.

Od 1990 działał w Kongresie Liberalno-Demokratycznym i następnie w Unii Wolności. Na kilka lat wycofał się z polityki, następnie w 2003 przystąpił do Platformy Obywatelskiej. W 2006 kierował kampanią wyborczą Hanny Gronkiewicz-Waltz, ubiegającej się o urząd prezydenta Warszawy. Po wyborach samorządowych objął stanowisko wicemarszałka mazowieckiego.

29 listopada 2007 został powołany na stanowisko wojewody mazowieckiego. Jego zastępcą został Dariusz Piątek z PSL. 12 grudnia 2011 premier Donald Tusk ponownie powierzył mu funkcję wojewody, zakończył urzędowanie 8 grudnia 2015.

Bez powodzenia kandydował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009^[1] i 2014^[2], a także do Sejmu w 2015. W styczniu 2018 został wykluczony z PO za zarzucanie władzom partii manipulacji w wyborach w regionie^[3]. W 2019 uzyskał możliwość objęcia mandatu poselskiego w miejsce jednego wybranych do Europarlamentu IX kadencji posłów, jednak z niej nie skorzystał^[4]. W wyborach prezydenckich w 2020 poparł Szymona Hołownię^[5]. W tym samym roku został wiceprzewodniczącym jego partii Polska 2050^[6] (zarejestrowanej w marcu 2021). W 2022 objął funkcję skarbnika tego ugrupowania^[7].

22 grudnia 2023 powołany na stanowisko wiceprezesa Najwyższej Izby Kontroli^[8][9], w związku z czym zrezygnował z działalności partyjnej.

Odznaczenia i wyróżnienia

• Odznaka Honorowa „Zasłużony dla Mazowsza”^[10] – 2010^[11]
• Złota Odznaka „Zasłużony dla Służby Celnej” – 2013^[12]
• Kawaler I Klasy Orderu Zasługi – Norwegia, 2012^[13]
• Odznaka Honorowa Prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego (TPW) – 2013^[14]
• Odznaka Honorowa za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego – 2015^[15]

Przypisy

Bibliografia

• Nota biograficzna na stronie urzędu wojewódzkiego. [dostęp 2012-05-24].