Subfyla keczumarańska – jedna z gałęzi językowych fyli andyjskiej, składająca się z dwóch bogatych populacyjnie, endogennych rodzin językowych Ameryki Południowej, tj. keczua i ajmara[1].
Zarówno keczua, jak i ajmara mają rozwinięte piśmiennictwo[2]. Języki te charakteryzują się stosunkową silną pozycją: nie zostały wyparte przez język hiszpański; dodatkowo historycznie były przejmowane przez inne grupy ludności[1].
Keczua i ajmara wykazują wiele podobieństw w leksyce, fonologii, morfologii i składni. Również cechy typologii (szyk SOV, system afiksów, aglutynacja) sugerują związek genealogiczny między nimi; dodatkowo grupy te sąsiadują ze sobą. Pokrewieństwo keczua i ajmara nie zostało jednoznacznie udowodnione; nie jest jasne, w jakim stopniu ich wspólne cechy należy tłumaczyć kontaktem językowym[3].
Klasyfikacja[4]
- Fyla andyjska
- Subfyla keczumarańska
Przypisy
- 1 2 South American Indian languages – Quechumaran, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-09-21] (ang.).
- ↑ Majewicz 1989 ↓, s. 160.
- ↑ Lyle Campbell, American Indian Languages: The Historical Linguistics of Native America, Oxford: Oxford University Press, 1997, s. 273–283, ISBN 0-19-509427-1, ISBN 0-19-514050-8, ISBN 978-0-19-534983-2 [dostęp 2023-09-21] (ang.).
- ↑ Majewicz 1989 ↓.
Bibliografia
- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 159–160, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).