Język tigre – język semicki z północnej gałęzi języków etiopskich, około 800 tys. mówiących, używany w Erytrei, częściowo także w północno-wschodnim Sudanie.

Język tigre występuje w trzech głównych odmianach:

• dialekt plemienia Mansa’ jako jedyny posiada większy korpus tekstów pisanych, na który składa się przekład Biblii dokonany przez misjonarzy szwedzkich
• dialekt nomadycznego plemienia Beni Amer żyjącego na pograniczu erytrejsko-sudańskim, którego użytkownicy używają równolegle z językiem bedża
• wersja z licznymi arabizmami używana na wybrzeżu Morza Czerwonego jako lingua franca.

Większość jego użytkowników to muzułmanie.

Cechy językowe

Tigre zawiera pewną liczbę archaizmów odróżniających go od większości języków etiopskich. Jako jedyny język etiopski zachował iloczas samogłosek występujący w języku gyyz, np. man „kto?” vs. mān „prawa ręka”. Nie występują w nim typowe dla języków etiopskich spółgłoski labiowelarne, przejęte zapewne z języków kuszyckich. Imiesłowy tworzy się za pomocą wzoru samogłoskowego *-ā-i-, który występuje tylko sporadycznie w języku gyyz, za to jest regularny np. w języku hebrajskim biblijnym.