| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
9 tys. (2011)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | woo | ||
| IETF | woo | ||
| Glottolog | mano1275 | ||
| Ethnologue | woo | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język manombai (a. manobai), także: wamar, wokam[1][2] – język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji, przez mieszkańców wysp Aru[1][2]. Według danych z 2011 roku posługuje się nim nieco ponad 9 tys. osób[1].
Jego użytkownicy zamieszkują północną część wyspy Wokam, a także niektóre wsie na wyspie Kobroor (wzdłuż cieśniny Manombai) oraz wieś Gardakau na wyspie Maikor[3].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Manombai, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- 1 2 Jock Hughes: The languages of Kei, Tanimbar and Aru: Lexicostatistic classification. W: Soenjono Dardjowidjojo (red.): Miscellaneous studies of Indonesian and other languages in Indonesia. Cz. 9. Jakarta: Badan Penyelenggara Seri Nusa, Universitas Atma Jaya, 1987, s. 71–111, seria: NUSA: Linguistic studies in Indonesian and languages in Indonesia 27. OCLC 896429711. (ang.).
- ↑ Mark Taber (red.): Atlas bahasa tanah Maluku. Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura, 1996, s. 101. ISBN 979-8132-90-4. OCLC 40713056. [dostęp 2023-09-03]. (indonez.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.