Mandinka
Obszar

Gambia, Senegal, Gwinea Bissau, Mali

Liczba mówiących

1,3 mln[1]

Pismo/alfabet

łacińskie, arabskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy↗
Kody języka
ISO 639-3 mnk
IETF mnk
Glottolog mand1436
Ethnologue mnk
GOST 7.75–97 маи 432
WALS mdk, mkg
Występowanie
Ilustracja
Ziemie ludu Mandingo na mapie Afryki Zachodniej z roku 1900 (na pograniczu Liberii i Gwinei)
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku bambara
Słownik języka bambara
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język mandinka, język mandingo – język nigero-kongijski z grupy mande, używany współcześnie przez ok. 1,3 mln osób w Mali, Senegalu, Gambii i Gwinei Bissau, najpopularniejszy lokalny język Gambii. Blisko spokrewniony z językami bambara i malinke. Zapisywany najczęściej alfabetem łacińskim lub pismem arabskim.

Języka mandinka używa w swoich utworach znany także za granicą gwinejski piosenkarz Mory Kanté.

Przypisy

  1. ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Mandinke, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
  2. ↑ Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 136, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.