hilu Humba
Obszar

Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie (Indonezja)

Liczba mówiących

240 tys. (2009)

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy↗
Kody języka
ISO 639-3 xbr
IETF xbr
Glottolog kamb1299
Ethnologue xbr
BPS 0141 3
WALS kam
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język kambera, także sumba wschodni[1] (hilu Humba)[2] – język austronezyjski używany w indonezyjskiej prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie, we wschodniej części wyspy Sumba[1][3]. Według danych z 2009 roku posługuje się nim 240 tys. osób[1].

Służy jako lingua franca wschodniej Sumby[2]. Jest silnie rozdrobniony gwarowo, przy czym dialekty cechują się różnym poziomem wzajemnej zrozumiałości[1]. Blisko spokrewniony z językiem mamboru[4].

W użyciu jest także język indonezyjski. Indonezyjski dominuje na terenach wzdłuż wybrzeża i w większych miejscowościach (Waingapu, Melolo), do czego przyczynia się zróżnicowanie etniczne[2].

Istnieje duży zbiór materiałów poświęconych temu językowi. Pierwsze dane (o charakterze leksykalnym) pochodzą z XIX w.[5] Badaniem języka kambera zajmowała się m.in. Marian Klamer, autorka opracowania gramatycznego z 1998 r.[6] Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kambera, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] (ang.).
  2. 1 2 3 Klamer 1998 ↓, s. 1.
  3. ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Kambera, [w:] Glottolog 4.1, Jena: Max Planck Institute for the Science of Human History, 2019, DOI: 10.5281/zenodo.3554966 [dostęp 2021-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-13] (ang.).
  4. ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Central-East Sumbanese, [w:] Glottolog 4.1, Jena: Max Planck Institute for the Science of Human History, 2019, DOI: 10.5281/zenodo.3554966 [dostęp 2022-07-09] (ang.).
  5. ↑ Klamer 1998 ↓, s. 3.
  6. ↑ Klamer 1998 ↓.

Bibliografia

  • Marian Klamer, A Grammar of Kambera, Berlin–New York: Walter de Gruyter, 1998 (Mouton Grammar Library 18), DOI: 10.1515/9783110805536, ISBN 3-11-016187-7, ISBN 978-3-11-080553-6, OCLC 794664454 (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.