Pagsasao nga Ilokano
Obszar

Filipiny (Luzon)

Liczba mówiących

ok. 6 mln[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 3 środek szerszej komunikacji
Kody języka
ISO 639-2 ilo
ISO 639-3 ilo
IETF ilo
Glottolog ilok1237
Ethnologue ilo
GOST 7.75–97 ило 203
WALS ilo
Występowanie
Ilustracja
Rozprzestrzenienie języka iloko
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku ilokańskim
Słownik języka ilokańskiego
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język iloko (ilokano, ilokański[2]) – język austronezyjski używany na Filipinach, trzeci pod względem liczby użytkowników – po tagalskim i cebuańskim. Według danych z 2005 roku posługuje się nim ponad 6 mln mieszkańców Filipin[1]. Należy do grupy języków filipińskich.

Jeden z najbardziej znaczących języków archipelagu. Służy jako lingua franca dużej części wyspy Luzon[3][4]. Podobnie jak szereg innych języków filipińskich, został wcześnie opisany za sprawą działalności zachodnich misjonarzy[5]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].

Dialekty

Dialekty północny i południowy różnią się wymową samogłoski e.

Liczby, dni, miesiące

Liczebniki
0 –ibbong lub awan lub sero (od zero) lub itlog (slang – „jajko”)
¼ –kakappat
½ –kagudua
1 –maysa
2 –dua
3 –tallo
4 –uppat
5 –lima
6 –innem
7 –pito
8 –walo
9 –siam
10 –sangapulo
11 –sangapulo ket maysa
20 –duapulo
50 –limapulo
100 –sangagasut
1000 –sangaribu
1 000 000 –sangariwriw
1 000 000 000 –sangabilion

Nazwy dni i miesięcy pochodzą z hiszpańskiego:

Dni tygodnia
poniedziałekLunes
wtorekMartes
środaMierkoles
czwartekHuebes
piątekBiernes
sobotaSabado
niedzielaDomingo
Miesiące
styczeńEnero  lipiecHulio
lutyPebrerosierpieńAgosto
marzecMarsowrzesieńSettiembre
kwiecieńAbrilpaździernikOktubre
majMayolistopadNobiembre
czerwiecHuniogrudzieńDisiembre
Jednostki czasu
sekundakanito lub segundo
minutaminuto lub daras
dzieńaldaw
tydzieńlawas lub domingo
miesiącbulan
roktawen lub anio

Przypisy

  1. 1 2 3 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Ilocano, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-02] (ang.).
  2. Zbigniew Gołąb, Adam Heinz, Kazimierz Polański, Słownik terminologii językoznawczej, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968, s. 250, OCLC 878841339 (pol.).
  3. Ben Wallace: The Changing Village Environment in Southeast Asia: Applied anthropology and environmental reclamation in the northern Philippines. Abingdon–New York: Routledge, 2006. DOI: 10.4324/9780203015858. ISBN 0-203-01585-1. OCLC 62319951. [dostęp 2023-05-03]. (ang.).
  4. Toh Goda: Political Culture and Ethnicity: An Anthropological Study in Southeast Asia. Quezon City: New Day Publishers, 1999, s. 133. ISBN 971-10-1034-8. OCLC 43207427. (ang.).
  5. Danica Salazar: Lexicography. W: Ariane Macalinga Borlongan (red.): Philippine English: Development, Structure, and Sociology of English in the Philippines. Abingdon–New York: Routledge, 2023, s. 187–198. DOI: 10.4324/9780429427824-19. ISBN 978-0-429-42782-4. OCLC 1286676330. (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.